Blije eikel in Korea #3: Keuzestress

Zuid-Korea is het meest ‘connected’ land ter wereld. Ik verwacht dat ze met de moderne aandoening ‘turtle-neck’ ook koploper zijn, iedereen staart continue (zelfs lopend op straat) naar zijn of haar smartphone. Online verkopen zijn in de afgelopen jaren gestegen tot ruim 80 procent van het vrij te besteden budget. De bricks hadden het zwaar, de clicks vierden feest. Tot een jaar of twee geleden, toen groeide online bijna niet meer. De winkelomzet begon zich voorzichtig te herstellen. Een trend die nu keihard doorzet. Hoe komt dat? Kunnen we daar iets van leren?

Ik liep, om die reden, al een tijdje rond met het idee om een retailreis naar Seoul te organiseren. Door me aan te melden voor deze economische missie kan ik comfortabel, via de rode loper ontdekken of dat zin heeft. Ik ben vandaag dus een groot deel van de dag gaan shoppen. Overigens op z’n Hollands. Niks gekocht….

Winkelstraten kennen ze niet
Lieve mensen, het is bizar wat ik hier aantref. Ik heb drie grote malls bezocht, want winkelstraten kennen ze eigenlijk niet. Vergeleken met de grootste (COEX) is de Bijenkorf een boetiekje. Vergeleken met de kleinste (Lotte) eigenlijk ook. COEX is 154.000 m2 om precies te zijn. De Bijenkorf in Amsterdam zit rond de 17.000 vierkante meter. De afdeling golfkleding (ik noem eens een populaire dwarsstraat) had de oppervlakte van een voetbalveld. Ik kreeg er last van keuzestress. Maar gelukkig is er elke 50 meter een terrasje waar je even kan bijkomen.

Er is een etage met honderden lockers. Je kan er een setje passen en er daarna direct mee gaan stappen terwijl je oude klofje in zo’n kluisje ligt. De volgende morgen beslis je pas of je het wilt houden en reken je af. Meer dan 85% blijkt het nieuwe setje te willen houden. Er wordt door evenveel mannen als vrouwen gebruik van gemaakt.

Horeca en winkels zijn volkomen geïntegreerd
Mannen komen over het algemeen gericht shoppen, ze zijn zó klaar. Terwijl vrouwen uitgebreid de tijd nemen om hun keuze maken wordt meneer ontvangen in de game-room, hij betaalt flink voor het spelen van de nieuwste games, behalve als hij heel erg goed is, want dan krijgt hij publiek (en die bestellen opvallend dure drankjes). Als er kinderen zijn krijgen die een aantal tokens voor het minipretparkje dat in het zicht zit van moeders. Die tokens zijn natuurlijk snel op. Er is dus heel veel ‘beleving’ toegevoegd aan het shoppen en het geld vliegt je zak uit. Eén van de redenen dat dit soort initiatieven zo goed scoort is dat Koreanen minder graag thuis zitten; grote gezinnen wonen inclusief opa en oma in nogal kleine appartementen.

Horeca en winkels zijn volkomen geïntegreerd. Het is een complot! Onder alle malls zitten enorme voedselparadijzen. Je hebt de keus uit tientallen keukens waar je razendsnel en vriendelijk wordt geholpen. De kwaliteit is ongelofelijk goed. De prijzen zijn niet kinderachtig. Ik zag iemand sushi eten aan zo’n lopende band met een halve fles Petrus naast hem. Tijdens de lunch. Echt. Het jaartal kon ik niet zien, maar zo’n flesje zal gauw zo’n 1 tot 2 mille doen denk ik? Met een volle buik en voldoende alcohol in de aderen neemt de keuzestress razendsnel af, vermoed ik. 

Passpiegel
Ik heb genoten van een ‘passpiegel’ waarop je jezelf in allerlei outfits terugziet. Eerst scant hij je, daarna kan je met je handen wijzen naar de kleding en accessoires die je bij jezelf aan wilt zien, tot horloges aan toe. Je kan op de spiegel aflopen om details te bekijken. Als je een keuze hebt gemaakt sleep je ze in een mandje, de verkopers rennen, zodra je dat wilt, naar de schappen om het in de goede maat voor je te halen. Het mooie is dat het grote merken natuurlijk nooit lukt om alles dat in de webshop zit ook op de winkelvoer te hebben, ik heb wel eens gehoord dat een brandstore maximaal 20 procent van de totale collectie daadwerkelijk in de winkel heeft. Je ‘past’ dus in de winkel alles wat je maar wilt. Als het er niet ligt sturen ze het naar je toe. In mijn ogen een geweldige (en voor mijn nieuwe) integratie tussen deze twee verkoopkanalen. FX Gear, het softwarebedrijf dat deze passpiegel maakt, is bijna klaar met een applicatie waarmee je alle kleding op je eigen lijf kan zien met je tablet of je smartphone.

Geen instore communicatie
Wat opvalt is dat er bijna geen instore communicatie is. Geen gillende hangkaarten, geen displays. De verlichting is briljant, alles is perfect uitgelicht. Daar valt veel van te leren. Het product staat optimaal centraal en wordt bijgestaan door geweldige verkopers. Ze zijn superlief agressief. Geef ze een vinger en ze nemen twee handen. Maar zó charmant dat je ze met genoegen geeft.