<Banjomuziekje aan> We zijn op het strand. Of ergens in een woestijn. Het is avond. Rondom een knapperend kampvuur zit een groepje mensen op kleden van schapenvacht en ruwharige kamelenwol. De sfeer is authentiek, men kijkt elkaar diep in de ogen en hangt aan elkaars lippen: er worden namelijk Verhalen verteld. Dan verschijnt er een helikopter met een bluszak die het hele clubje met kampvuur, kamelenwol en al trakteert op 10.000 liter ijskoud water. <Banjomuziekje uit>
Ja sorry hoor. Maar waarom kun je geen idee meer bedenken en geen regel meer schrijven zonder dat iemand met een ernstig gezicht zegt dat je eigenlijk bezig bent met storytelling? Waarom zegt iedere programmamaker en plaatjesdraaier dat-ie vooral verhalen wil vertellen? Waarom moet ik zo nodig de verhalen van luisteraars uitzitten terwijl ik gewoon naar muziek wil luisteren? Waarom wil een bank zo graag mijn verhaal weten? Waarom zegt een krant op de omslag van zijn designbijlage dat ontwerpers eigenlijk verhalen vertellen en claimt een kastenfabrikant in een advertentie op de achterkant van dezelfde bijlage dat zijn kasten vol verhalen zitten? Waarom raakt mijn halve LinkedIn-bestand maar niet uitge-slide-shared over stories en narratives, al dan niet met de woorden corporate, employer of brand ervoor?
Waarom, kortom, is Het Verhaal vandaag het antwoord op alles? Is het omdat we enorme behoefte hebben aan iets waar we in kunnen geloven? Is het vanwege de associatie met authenticiteit waar iedereen zo om zit te springen? Is het omdat het diepte, structuur en gelaagdheid suggereert terwijl we weten dat er meestal slechts oppervlakte, onkunde en opportunisme voorhanden is? Is het omdat 38 biljoen webpagina's toch érgens mee gevuld moeten worden (zie ook content en cureren)? Of is het werkelijk omdat het verhaal de oudste menselijke communicatievorm is en verhalen dus een diepe menselijke behoefte vervullen, zoals de talloze storytellers niet moe worden te beweren?
Dat laatste is misschien waar, maar dat stelt me niet gerust, integendeel. Want dan zijn we die oudste communicatievorm in hoog tempo aan het uithollen door hem te misbruiken als laatste toevlucht voor merken en bedrijven die eigenlijk niets te vertellen hebben.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!