Door: Jouke Zult foto: Rutger Prins
Even voorstellen: mijn naam is Jouke Zult, 32 jaar. In 2007 begon ik aan mijn loopbaan als Ontwerper en – later – Art Director. Dit jaar koos ik voor het fonkelnieuwe masterprogramma Digital Design aan de Hogeschool van Amsterdam, om mijn richtingsgevoel als strategisch creatief de update te geven waar ik al lang naar hunkerde. Je kunt nog zoveel cursussen volgen naast de dagelijkse praktijk, aan échte diepgang en ruimte voor experiment (lees: tijd) ontbreekt het vaak gewoon.
T-shaped professional
Het is inmiddels 10 jaar geleden dat ik afstudeerde aan de kunstacademie in Groningen. Na wat omzwervingen bij verschillende bureaus werkte ik de laatste jaren aan strategische concepten, branding, activatie en digital design. Liefst allemaal tegelijk. Met die T-shape zit het dus wel snor, al zeg ik het zelf. Maar toch kriebelde het. Want onze rol als creatieven is in rap tempo aan het veranderen. Waar een briefing ooit openheid gaf, is de opdrachtgever steeds vaker geneigd te denken dat er zoiets bestaat als een gegarandeerde weg naar succes. Het creatieve proces als optelsom van tools en tech. Alles is meetbaar, toch?
Sprong in het diepe
Klopt. Maar dat is ook precies waar de schoen wringt. Want als die weg naar succes bestaat, gebruikt iedereen hem. Dus als je met je merk of bedrijf op zoek bent naar echte impact, zul je op zoek moeten naar het onbekende vanuit een visie. Een proces dat niet alleen lef vraagt van mij als designer, maar vooral vertrouwen van de opdrachtgever. Het komend jaar treed daarom uit mijn comfortzone en duik ik in een studie waar empathisch vermogen, onderzoek, experiment en iteratie centraal staan. Als er een discipline is waar experiment en iteratie cruciaal is, is het wel digital design.
Back to the future
Ik moet iets bekennen. Ik onderhoud op dit moment namelijk een beetje een haat-liefde verhouding met UI-design. Het digitale domein staat bol van de conventies en regeltjes die ofwel de usability vergroten, danwel de conversie verhogen. Super interessant, maar hoe meer ik me in de theorie verdiepte, hoe meer mijn designs op elkaar gingen lijken.
Hoog tijd voor een harde reset dus. En zo haastte ik mij op een woensdagmiddag in april naar Amsterdam Amstel voor de informatie-avond van het masterprogramma. Hoe het selectieproces verder voor mij verliep laat zich raden.
Dus hier sta ik dan, in onze fonkelnieuwe studio in de hogeschool. Het doel is mijn liefde voor concept en strategie te versterken met een diepgaande kennis van digital. En de afstand te verkleinen tussen mij en de onmetelijke potentie van nieuwe technologie.
Mensenwerk
Nu wil de kunstenaar in mij nog wel eens geloven dat ik creatieve concepten in mijn eentje het hoofd kan bieden. En voor sommige ontwerpprojecten is dat misschien wel het geval. Maar waar dat zeker niet voor opgaat, is digital.
Want interaction design is mensenwerk. En dan doel ik niet op de interactie tussen opdrachtgever, collega-creatieven en mijzelf, maar op de dialoog die je aangaat met de gebruiker en stakeholders. Concepten delen. Prototypes bouwen. User research. Testen. Gewoon, op je bek durven gaan. En weer opstaan. Kill your darlings in het kwadraat.
Streven naar een betere wereld
In dat proces wil ik samen met het ontwerpteam streven naar een betere wereld. Niet voor de goede PR, of mijn naïeve dertigersdilemma. Maar omdat wij als creatieven nu eenmaal de vrijheid hebben om onze omgeving vorm te geven. Van beautiful, naar meaningful.
Als een van 24 designers maakt Jouke Zult deel uit van het eerste jaar van het nieuwe masterprogramma Digital Design aan de Hogeschool van Amsterdam. Als inside reporter blogt hij maandelijks over zijn ervaringen.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!