Onbegrijpelijk: energieboeren als shirtsponsor

‘Zeg, jij ging toch wóensdagavond met een vriendin eten?’

‘Ik begrijp dat er weer voetbal op tv is?’

Het is het vaste één tweetje met m’n vrouw. Ik kan er niks aan doen; ik heb m’n hart verpand aan voetbal. De onnozele interviews met spelers, de oeverloze discussies tussen zogenaamde experts aan tafel, ik vreet het allemaal. Heerlijk.

En ook al weet ik precies hoe uitgesteld kijken werkt, de samenvatting van Ajax neem ik voor ze zekerheid op als ik zondag naar verplichtingen gesleept wordt. Dat familiebezoekt een stuk rustiger.  

Geen windmolens maar voetbalshirtjes
Wat me de laatste tijd echt opvalt is dat er zo ontzettend veel energieleveranciers op een clubshirtje willen staan. Niks windmolens, op voetbalshirtjes willen we staan! Het lijkt wel een virus. Alleen de eredivisie telt al vijf clubs met energieshirts (PSV, FC Twente, NEC, FC Groningen en Heerenveen). Zelfs FC Almere voelt zich serieus genomen nu ze een energieboer als shirtsponsor hebben.

Maar het nieuwe clubshirtje waar ik het meest aan moest wennen, is dat van PSV. Op de plek waarheen voorheen trots de naam van global brand Philips prijkte, staat nu:
Energie Direct.nl

Knulliger en provincialer kan het niet. Zeker als je bedenkt dat FC Groningen het veel grotere Essent heeft weten te strikken. En ik kan me nog herinneren dat het elftal van Vitesse veel energieker oogde in die Nuon shirtjes. Even voor de statistiek: Eneco is niet van het voetbal (die wielrennen liever) en NLE sponsort niemand.

Reclame-effect mager
Waar mijn vrouw zich volstrekt niet kan verplaatsen in mijn voetballiefde, lukt mij dat niet bij die energieboeren. Als ik niet bij NLE zou zitten, zou ik me bij iedere energierekening afvragen welk percentage daarvan op de rekening van Luuk de Jong wordt gestort, om maar eens een multimiljonair te noemen.

Wat proberen ze te bereiken? Ik krijg er geen rationeel argument voor bij elkaar gefantaseerd. Ik bedoel, de relatie met ‘groen’ is er niet. Met ‘goedkoop’ zeker niet en veel betrouwbaarheid, moet ik toegeven, straalt de voetballerij ook al niet uit. Als relatie-verwenprogramma is het alleen in te zetten voor de zakelijke markt.

Het reclame-effect is voor een energieboer mager. En als het puur om naamsbekendheid gaat, moeten ze zich meteen bij mij melden. Met de helft van het budget zijn betere resultaten te halen.   

Tuurlijk, er zijn ook voorbeelden van shirtsponsoring die wel wat losmaken. Zo kwamen er nogal wat Rotterdammers in opstand toen Ziggo mijn club ging sponsoren. Ik heb begrepen dat het aantal opzeggingen in 010 uiteindelijk wel meeviel.

Zulke dingen waaien vanzelf over. Zo zie je tenslotte ook wel weer eens een Amsterdammer in een Opel rijden. Toen Energie Direct shirtsponsor van PSV werd, Twitterden ze dat je een PSV-shirt cadeau kreeg als je overstapte. De eerste tweet die daarop volgde, ongetwijfeld van een Ajacied, was: ‘Ik krijg nog liever AIDS’.

Ach, waait ook wel weer over. Maar misschien is het daarom dat me het gevoel bekruipt dat die windmolen eigenlijk helemaal niet zo’n gekke plek was.