Hoe de boekhouder greep op de reclame kreeg

Vanaf het moment dat de Product Manager iets te vertellen kreeg over reclame, was het uit met de (creatieve) pret, meent Harry Obdeijn.

In de serie ‘Hoe kon het ooit zover komen?’ vandaag: ‘De Product Manager’. Je moet al wel stokoud zijn om nog te weten hoe onze wereld eruitzag zonder Product Manager, althans zonder een Product Manager die iets te vertellen had over reclame. Zelfs ik heb het voornamelijk van horen zeggen, dus kun je nagaan.

Het was een primitieve wereld waarin we maar wat aanklooiden. Alles was zo inefficiënt als de hel. Je kon zomaar naar de eindbaas stappen, die er natuurlijk helemaal niet voor gestudeerd had; dus die zei om de haverklap ‘ja’. Je voelt hem al hangen: alles werd veels te duur. En veels te leuk ook, trouwens. Tijd om in te grijpen, en die ingrijper werd de Product Manager. 

Niet dat hij nog uitgevonden moest worden; hij was al jaren actief in het marketingwezen en daar bevoegd om alle P’s van het model met harde boekhoudershand te besturen. Zijn kracht was de deal, de onderhandeling om hier een duppie af te krijgen en daar een kwartje.

Product, Prijs en Plaats – hij kneep en masseerde net zolang tot hij de absolute bodemprijs en de kortste deadlines te pakken had. Hij werd er op beoordeeld en hij werd er erg goed in.

Merkwaardigerwijs bleef de P van Promotie lang buiten schot. Op de een of andere manier dachten zelfs adverteerders dat daar mysterieuze krachten in het spel waren, waar je van af moest blijven, zoals creativiteit en zo. Maar toen de nieuwe heao’ers werkelijk met busladingen tegelijk het bedrijfsleven binnenreden, was het snel gedaan met die zweverige onzin.

Ze hadden gelijk, natuurlijk: die films en dat drukwerk bleken véél voordeliger te kunnen: je kreeg wel honderd commercials van 15 seconden voor hetzelfde geld als tien lange, om nog maar te zwijgen van Internet. De uurtarieven van die vage zwetsers met hun benen op het bureau konden ook best omlaag. Alles kon sneller en efficiënter. Laat ze maar pitchen. Strategie? Dat kunnen we zelf. Tijd voor creatie? Kom op, zeg.

En tja, zo gebeurde het dat het woord pret alleen nog voorkwam in pretest.

Volgende keer: ‘De copywriter’.

Dez column staat in Adformatie (10 juni 2016)

Plaats als eerste een reactie

Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!

Word lid van Adformatie → Login →
Advertentie