Hoe kijken jongeren naar je merk?

Dankzij internet is de zoektocht naar een eigen identiteit van jongeren veel zichtbaarder dan vroeger. Dit legt het hele spectrum bloot van hoe jongeren zich proberen te onderscheiden en welke uitersten daarin te vinden zijn. Van Basic Bitches tot Soft Ghetto en Normcore.

Ken je een Basic Bitch? Waarschijnlijk wel. Deze meisjes zijn de belichaming van ‘mainstream’: ze worden wild van een Starbucks karamel-choco latte, vallen flauw bij een optreden van Justin Bieber en laten geen handeling voorbijgaan zonder dat met de wereld te delen via Instagram. Uiteraard zal niemand zichzelf vrijwillig tot deze groep rekenen, want er is voor een puber niks erger dan een ‘mainstream’-label opgeplakt te krijgen. Sterker nog: ook de basic bitch gelooft waarschijnlijk heilig dat ze uniek is, ze moet er enkel nog achter komen wat haar uniek maakt.

Pubers zitten midden in het proces van identiteitsontwikkeling: ze zoeken naarstig naar waardevolle identiteitskaders en werken volop aan hun zelfbeeld. In dit proces ontwikkelen en herkennen jongeren zichzelf, langzaam maar zeker, meer als individu. Online is deze zoektocht naar die eigen, onderscheidende identiteit goed zichtbaar, met name het (samen met je vrienden) afzetten tegen andere groepen en gezag is een bekend en zichtbaar fenomeen. Een interessante stroming is bijvoorbeeld de ‘Soft Ghetto’ – movement: door extreme originaliteit gedreven jongeren die van ‘camp’ een serieuze lifestyle weten te maken. Met Björk-knotjes, pastel haarkleuren (roze, paars, blauw of grijs), hoog opgetrokken witte sportsokken (soms met slippers), flatforms en holografische prints blazen ze danspasjes uit de 90’s weer nieuw leven in en prijken ‘oude’ helden zoals Kurt Cobain (Soft Grunge) en 2Pac (Soft Ghetto) weer op T-shirts, posters en Tumblr’s.

Aan de andere kant van het spectrum vinden we een groep die juist deze geforceerde originaliteitsdrang verwerpt. Looks en likes zijn niet belangrijk: je bent gewoon een van 7 miljard mensen en net zo uniek als ieder ander. Dit normaliteitsstreven uit zich onder andere in de ‘acting basic’ - kledingstijl (verwant aan Normcore): jezelf zo saai en normaal mogelijk kleden à la Steve Jobs (zwarte coltrui en verwassen jeans), maar ook in het bannen van en het bewust kiezen voor een suffe of ironische profielfoto. Het paradoxale aan deze beweging is dat deze groep zichzelf alsnog origineel maakt, juist door zich niet als uniek neer te zetten en zich zo af te zetten tegen de mainstream. Ook zij zetten zich dus af tegen anderen, maar dan door zo normaal mogelijk te doen.

Het, soms geforceerde, afzetten van jongeren tegen anderen is vermakelijk, maar wekt ook een belangrijke vraag: hoe zien jongeren zichzelf dan precies? Als merk is het verleidelijk om je vooral te focussen op hoe jongeren je als merk zien en je bezig te houden met de vraag of je wel voldoende aansluit bij hun drijfveren en mentaliteit. Maar voor veel jongeren geldt dat zij nog volop aan het ontdekken zijn wat hun drijfveren zijn. Zij vragen zich ook regelmatig af wat ze precies willen en wie ze nou eigenlijk zelf (willen) zijn. Hoe jongeren je merk zien, begint bij de vraag hoe jongeren zichzelf zien. Een investering in kennis over je doelgroep loont dus. 

 

Youngworks schetst in Young Uncovered een beeld van de jongerencultuur. Wat doen jongeren, wat denken ze en wat willen ze? Eigen expertise en onderzoek combineren we met de input van ons Trendteam; early adopters in de leeftijd van 15-25 jaar. We vertellen het verhaal van de huidige mentaliteit van jongeren, en vertalen deze naar doeltreffende ideeën en oplossingen voor organisaties en merken.  

 

 

 

Plaats als eerste een reactie

Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!

Word lid van Adformatie → Login →