Koken kunnen ze wel

Want het is natuurlijk diep triest dat in Nederland zo makkelijk geld over de balk wordt gesmeten. Of preciezer; dat er eerst eindeloos gepolderd wordt over grote aankopen en dan alsnog verkeerd wordt gekozen – denk ook aan de Betuwelijn en (wellicht ook) de Joint Strike Fighter. Slimme koopmannen zijn we blijkbaar al lang niet meer.

Wat eigenlijk nog veel grappiger is dan de tekst op deze Fyra is de paginagrote advertentie van de voorzitter van de Raad van Bestuur van AnsaldoBreda Maurizio Manfellotto in een NRC van eind september. Deze man leeft in een hele andere wereld lijkt wel. En dat is natuurlijk sowieso het geval in het land van Berlusconi, maar wat mij vooral vanuit marketing-perspectief verbaasde is dat men in Italië blijkbaar niet in de gaten heeft dat het merkimago van de Fyra hier inmiddels onherstelbaar stuk is.

Manfellotto begint empathisch met de zin: “Een veilige, comfortabele en betrouwbare treinreis met een snelheid van 250 kilometer per uur is voor u helaas nog steeds niet mogelijk”. Daar had de goede man eigenlijk moeten stoppen. Excuses en handtekening eronder, klaar. Maar dat doet hij niet. Hij gaat verder: “En dat terwijl onze treinen in Italië al vele jaren met snelheden van 300 kilometer per uur rijden”. Trekt hij daar een lange neus? Wacht, hij gaat verder: “Hoe kan dat?” (een goeie vraag) “AnsaldoBreda, waarvan ik de eer heb CEO te zijn, is op geen enkele wijze verantwoordelijk voor dit ongemak”. Che cosa?! Dat is geen antwoord op je eigen vraag. Bovendien kunnen we de NS natuurlijk makkelijk verwijten dat het één grote, incompetente, falende ambtenarenbende is, maar materiaal-technisch zijn de voortreffelijke pastakokers natuurlijk primair verantwoordelijk.

Maar we zijn nog niet klaar. Menfellotto wil ook duidelijk maken dat het nog niet te laat is! Hij legt uit dat de treinen alsnog in dienst genomen kunnen worden – zelfs in ons “extreem” winterweer. Via een aantal aanpassingen. “Ook al waren deze aanpassingen niet voorzien in ons contract met de NS. Om dat te bereiken is het dringend noodzakelijk dat de NS weer met ons gaat samenwerken”. Maar meneer Menfellotto, dat moet u toch aan de advocaten van de NS schrijven, niet aan de Nederlander. Die interesseert het helemaal niet wat u met de NS hebt afgesproken. En zelfs als u het doet om uw imago op te vijzelen, vraag ik me ten eerste af of dat überhaupt nog mogelijk is – zie het plaatje bovenaan deze column. Maar belangrijker, ik ga bij u als burger echt geen trein kopen. Los van uw reputatie als gammele treinenbouwer heb ik daar helaas te weinig geld voor – noch het spoorwegennet om hem op te laten rijden.

Menfellotto eindigt met: “Deze trein is de beste oplossing voor u als reiziger”. Ik kan me voorstellen dat hij inmiddels door heeft dat we in Nederland bij tijd en wijle een perverse vorm van democratie hanteren (zoals de Portugese architect van het ‘nieuwe’ Rijksmuseum het ooit formuleerde) waarin de burger veel te veel in te brengen heeft. Maar een brief aan de burger om de NS ervan te overtuigen dat AnsaldoBreda de beste oplossing voor dit land is, is echt een brug te ver.