Door: Basha de Bruijn
Sinds vorig jaar ben ik voor onbepaalde tijd geëmigreerd naar Reclameland. Ik heb besloten om er mijn jaren als twintiger door te brengen om de unieke taal van het ‘reclamemaken’ te leren en mij te verdiepen in de intrigerende cultuur van empowerment en communication.
Voor iedereen die nog niet bekend is met Reclameland, volgt hier wat basisinformatie:
Ondanks een lichte demografische verschuiving de afgelopen jaren, is het grootste gedeelte van de inwoners (zo’n 90%) van het mannelijke geslacht. Het Reclamevolk heeft een paar karakteristieke kenmerken: zo bestaat de traditionele klederdracht uit sneakers en casual kledij en dragen de meeste reclamemannen een baard (of iets wat daar op lijkt). Reclamemakers hebben een voorliefde voor flauwe woordgrappen en gadgets.
Alhoewel niet iedere reclamemaker praktiserend is, wordt er op nationale feestdagen stil gestaan bij de volksreligie: creativiteit. Op feestdagen als de ADCN, Esprix, Spinawards en Gouden Loekie steekt men tijdens een traditioneel ritueel veren in elkaars reet. Doorgaans worden nationale feestdagen afgesloten met een groot zuipfestijn.
Om Reclameland te bezoeken heeft u geen visum, maar wél een grote bek nodig. Ook wordt geadviseerd om te allen tijden uw visitekaartje (mag tegenwoordig ook digitaal) mee te nemen om u, tijdens een ongemakkelijk gesprek, te kunnen identificeren. U kunt Reclameland het hele jaar zonder problemen bezoeken, met uitzondering van de maand juni. Dan vindt de jaarlijkse volksverhuizing naar Cannes plaats en is de boel hier uitgestorven.
Al met al is Reclameland een prettige omgeving om te verblijven. Het is een vruchtbare en kleurrijke plek waar work hard play hard een van de meest gebruikte spreekwoorden is.
Maar ondanks alle positiviteit is het politiek gezien al een tijdje onrustig in het land. Een steeds groter wordende groep inwoners voelt weerstand opborrelen jegens het huidige beleid.
De afgelopen jaren is er een groep rebellen opgestaan die de kwaliteit van Reclameland’s grootste exportproduct, de zogenaamde Campagnes, wil waarborgen.
Volgens hen zou Reclameland een veel sterkere handelspositie bekleden wanneer er Campagnes worden geproduceerd en geëxporteerd die de Consument ook echt daadwerkelijk aanspreken. Volgens de opstandelingen wordt er in het huidige beleid alleen maar gekeken naar kortetermijnresultaat en gaat kwantiteit al jaren boven kwaliteit. ‘Een slechte zaak,’ aldus een van de rebellenleiders.
Opdringerige export van Campagnes die nepverhalen verkopen en de Consument irriteren is volgens de revolutiestrijders niet meer van deze tijd. Volgens hen moet de volksreligie Creativiteit weer in ere hersteld worden en moet het taboe op inhoudelijkheid doorbroken worden.
De rebellen strijden voor impactvollere, maatschappelijk bewustere Campagnes. Volgens hen moeten er Campagnes geproduceerd worden waar de Consument daadwerkelijk beter van wordt. Duurzaamheid staat centraal en gewetensvoller reclamemaken is het devies.
Als kersverse resident van Reclameland voel ik me erg aangetrokken tot het opzwepende enthousiasme waarmee deze wereldverbeteraars ten strijde trekken. Ik sluit me dan ook graag aan bij deze groep Reclamemakers die staat voor een nieuwe, solide manier van produceren.
Met gebalde vuist sta ik klaar om mee voorop te lopen in de proteststoet.
Laten we er met z’n alleen weer iets moois van maken.
Viva la Reclame! Viva la Reclame!
Basha de Bruijn is regisseur bij Wefilm
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!