Young Lions: 'Om vier uur sloeg de paniek toe'

Dag twee van de Young Lions Print Competion: 'Nadat we alle clichés hadden gespuwd, begonnen de leuke haakjes te komen.'

Helaas hebben we niet meer de rechten op de originele afbeelding
adformatie

Door: Rita Lopes van den Broek

Sinds een paar maanden werk ik als junior creatief bij Y&R Amsterdam. M&;n eerste baan in de reclame. En daar draait het natuurlijk ook om prijzen winnen. Opvallen. Cannes! Na het winnen van de Jongehonden 24-uurs pitch en de klassieke busrit ben ik nu zelf in het reclamewalhalla. Niet alleen om te feesten, maar voornamelijk om te strijden voor een Young Lion. Dit zijn mijn ervaringen.

Zo vol energie als ik gisteren na de briefing was, zo kapot ben ik nu. Bizar hoe je toch altijd weer in tijdnood komt. Maar goed, we zijn na iets meer dan 24 uur dan toch eindelijk klaar. Ons idee is bedacht, fijngeslepen, geshopt, geëxporteerd, gepackaged, geprint en ingeleverd. En wacht nu samen met 43 andere ideeën op jurering.
 
Makkelijk was de opdracht uiteindelijk niet. Het enthousiasme over het merk WWF en de internationale sfeer van de competitie, maakten ons eerst minder kritisch op de briefing. Want hoe tof was het dat ze het winnende idee echt in de VS willen lanceren? Werk maken voor over de grens is sowieso een droom van me. Die gedachtes hielden me het eerste uur meer bezig dan het brainstormen.
 
Uiteindelijk toch de knop omgezet en begonnen. Terwijl de andere Jongehonden de karaokebar indoken, trokken wij ons terug in de hotel lobby. Met een liter energiedrank en de ijskoude airco om ons wakker te houden. Nadat we alle clichés hadden gespuwd, begonnen de leuke haakjes te komen. Maar, niets leidde vooralsnog tot een simpel printidee. En inmiddels was het één uur &;s nachts. Zelfs de vrieslucht van de airco kon het slaaptekort van de busrit niet meer tegenhouden. We besloten te gaan wandelen.
 
Geen goed idee, want de jachten en peperdure restaurants hielden me meer bezig dan de bedreigde dierensoorten. Toch maar weer terug naar het hotel en slapen. Morgen vroeg weer verder.
 
Na drie bakken koffie waren we om 9 uur weer aanwezig in het Palais. En wat bleek? De briefing was aangepast. Toch liever niet alleen op Facebook richten, maar op volgers op alle social media. Mensen zuchtten vermoeid.
Na de nieuwe brief kregen we een 27-inch Mac en een Wacom te leen en konden we aan de slag. In ons eigen hokje met Nederlandse vlag erop.
 
De Jongehonden waren ondertussen naar een lezing van David &;Baywatch&; Hasselhoff over hoe hij een merk werd. Terwijl wij de ene gratis macaron na de ander aten. Hopend op meer inspiratie. Rond een uur of 1 &;s middags hakten we de knoop door, we hadden het idee. Nog zeven uur voor de uitwerking. Naast ons waren twee Filipijnen al driftig aan het photoshoppen. Shit, dat konden wij zeker niet zo goed als zij.
 
Om vier uur sloeg de paniek toe. We hadden op GettyImages allerlei plaatjes gevonden, maar alles moest nog in elkaar gezet worden. Intussen was ook al zeker twintig keer de twijfel over de genialiteit van het idee door mijn hoofd geschoten. Maar er was geen tijd meer, dus door.
 
Rond een uur of zes stond het beeld er. Het was aardig goed gelukt. Mooi. Nu alleen de copy nog scherp maken. Nu &;alleen&; de copy nog scherp maken, een verkeerde inschatting. De tekst was steeds niet duidelijk genoeg, saai of gewoonweg te lang. Pas in het laatste halfuur hadden we hem rond. Wat een opluchting.
 
De printer draaide overuren omdat iedereen vanaf zes uur aan het printen was. Nieuwsgierige teams loerden stiekem naar de schermen van andere deelnemers. En de ijskast met bier was inmiddels leeg. Om acht uur kwam er een einde aan de stress. Alles was ingeleverd. Moe en een soort van voldaan liepen we naar buiten. Het regende weer. 
 
Nu wachten op de uitslag. Hopelijk schijnt de zon dan weer. 

Lees en .

Rita Lopes van den Broek is Junior Copywriter bij Y&R Amsterdam

Plaats als eerste een reactie

Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!

Word lid van Adformatie → Login →
Advertentie