Emile Affolter, de woordvoerder van Amnesty International, kan grappig uit de hoek komen, en niet alleen als het om de combinatie van zijn naam en beroep gaat.
Affolter zoekt namelijk een collega-woordvoerder, en plaatste daarvoor op Twitter een oproepje. Daarin liet hij weten als kind al te dromen van een baan als voorlichter.
Een baan als voorlichter. Als kleine jongen schreef ik al persberichten en speelde ik dat ik de telefoon niet opnam. En nu zoek ik een collega. Bij Amnesty. De fijnste en nuttigste plek om te werken die ik ken #vacature https://t.co/TJnKxb6ehf
— Emile Affolter (@emileaffolter) 27 december 2017
Dat leverde een paar aardige reacties op:
zei je vroeger ook tegen je klasgenootje: 'Zet die vraag maar even op de mail'
— Frederieke Hegger (@FrederiekeH) 27 december 2017
en weer vier weken later stuurde je dan terug: 'Maar dit onderwerp, waar je vragen over gaan, is toch geen nieuws?'
— Frederieke Hegger (@FrederiekeH) 27 december 2017
Ach ja. Ik weet nog goed de eerste keer in groep 7 dat ik mn klasgenootjes vroeg om eerst hun vraag even te mailen, voor ik het de organisatie in schoot. Good times.
— Koen de Regt (@koenderegt) 27 december 2017
En iemand die de ironie van Affolters tweet niet begreep:
Iemand die zichzef pr-manager noemt, zichzelf veel te serieus neemt en een grap niet begrijpt. Jammer!
— Emile Affolter (@emileaffolter) 2 januari 2018
Het is een grap Jacques. Maak je niet zo druk met als je dure termen.
— Emile Affolter (@emileaffolter) 2 januari 2018
