Wijze lessen uit Obama's overwinningsspeech

Onder het gejuich van tienduizenden fans, en Stevie Wonder’s Signed, Sealed, Delivered schreeuwend uit de luidsprekers, loopt Obama zelfverzekerd over het podium in Chicago. Hij staat op het punt zijn overwinningsspeech te geven, en het belooft een mooie te worden. In de eerste vijf minuten van zijn speech klinkt er na vrijwel elke zin een donderend applaus en gejuich.

Helaas hebben we niet meer de rechten op de originele afbeelding
adformatie

De overwinningsspeech, net als de acceptatiespeech voor de nominatie voor presidentskandidaat en de inaugural speech over twee maanden zal zijn, gaat alleen over grote thema's. “Het zijn moeilijke jaren geweest. De weg die voor ons ligt zal ook moeilijk zijn. Maar uiteindelijk is het allemaal de moeite waard, want wij zijn Amerikanen, en we wonen in het beste land van de hele wereld.” In zulke grootse speeches voor een gigantisch publiek is er geen plaats voor details, enkel steekwoorden. “War, peace, discovery, innovation, jobs” en “We believe in a generous America, in a compassionate America, in a tolerant America.” Niks geen hypotheekrenteaftrek, budgetten, en tijdslijnen voor Afghanistan, hoewel deze onderwerpen toch ook hier een rol speelde in de verkiezingen. Zelfs voor het klimaat en homorechten had Obama maar een halve zin. Dit is een ander type speech.

Deze speech van grote thema's en enkel lof voor het Amerikaanse volk, die ongetwijfeld door meerdere mensen in meerdere dagen is geschreven, zat barstensvol slimme debattechnieken. In wat volgt zal ik er een aantal van analyseren.

Continuïteit
“Tonight, more than 200 years after a former colony won the right to determine its own destiny, the task of perfecting our union moves forward.” Obama begint door het heden aan het verleden te linken, en geeft hiermee een continuïteit aan – een natuurlijke progressie van de afgelopen 200 jaar die natuurlijk in zijn verkiezing is beëindigd De afgelopen 200 jaar gingen immers om verandering en vooruitgang, respectievelijk precies de thema’s van Obama 2008 en Obama 2012. In dezelfde zin verwijst hij naar “A More Perfect Union,” wat niet alleen de eerste zin van de Amerikaanse grondwet is, maar ook zijn meest beroemde speech uit 2008, en linkt zichzelf daarmee nog sterker aan de natuurlijke voortgang van de geschiedenis.

De Amerikaanse droom
“While our road has been hard, while our journey has been long, we have picked ourselves up, we have fought our way back.” Hier refereert de president aan de grote Amerikaanse droom / mythe van de onbegrensde zelfbeschikking: “picking yourself by your bootstraps,” jezelf aan je schoenveters omhoog trekken. Maar tegelijkertijd gaat het ook over “our” en “we,” en mengt Obama de Amerikaanse droom van zelfbeschikking met gemeenschapsgevoel, een techniek die hij in vele eerdere speeches gebruikte.

Persoonlijk
“And I wouldn't be the man I am today without the woman who agreed to marry me 20 years ago. Let me say this publicly: Michelle, I have never loved you more.” En wat heeft dit precies met de huidige overwinning of de komende vier jaar beleid te maken? Vrij weinig natuurlijk. Maar Obama spreekt Michelle persoonlijk aan (wat hij overigens met niemand anders doet), om zich menselijker op te stellen. Obama is niet alleen een professorale president, hij is ook een liefhebbende echtgenoot die niet bang is om in het openbaar emotie te tonen.

Afkomst
"Thank you for believing all the way, through every hill, through every valley." Hierin echoot Obama duidelijk de I Have A Dream speech van Martin Luther King, Jr: “I have a dream that one day every valley shall be exalted, every hill and mountain shall be made low” en maakt hij nogmaals duidelijk, in het geval het iemand ontschoten was, dat hij de eerste zwarte president van de Verenigde Staten is, terwijl dat dat een aantal jaar geleden dit nog helemaal niet voor mogelijk gehouden werd. Dit maakt hem niet alleen bijzonder, het maakt zijn overwinning des te groter: hij won ondanks het feit dat hij zwart is.

Kritiek
“And when we go through tough times, when we make big decisions as a country, it necessarily stirs passions, stirs up controversy. That won't change after tonight, and it shouldn't.” Net als in de campagne van 2008 en de healthcare debatten van 2009 weet Obama dat het ook nu weer nodig is het publiek te vaccineren tegen de teleurstellingen die zeker zullen komen. Obama heeft vanaf januari te maken met een Democratische senaat, maar een Republikeins huis van afgevaardigden. Het is 100 procent zeker dat niet alles wat Obama heeft beloofd en gepland door het huis zal komen. Op deze manier dekt Obama zich alvast in tegen de kritiek die men zal voelen.

Echte mensen en echte problemen
“And I saw just the other day, in Mentor, Ohio, where a father told the story of his 8-year-old daughter, whose long battle with leukemia nearly cost their family everything had it not been for health care reform passing just a few months before the insurance company was about to stop paying for her care.” Op het enige moment dat hij iets meer de diepte ingaat over beleid, doet Obama waar hij het beste in is: in plaats van saaie beleidsdetails vertelt Obama verhalen over echte mensen met echte problemen. Hiermee bereikt Obama twee doeleinden: de speech blijft interessant, en Obama kan zonder te expliciet te zijn nog eens aangeven dat health care reform, zijn grootste prestatie, in effect zal blijven (Romney had beloofd Obamacare op zijn eerste dag als president af te schaffen).

Overdonderend slot
De laatste anderhalve minuut van de speech vormt een waar crescendo naar het einde: Hij had “I believe we can keep the promise of our founders, the idea that if you're willing to work hard, it doesn't matter who you are or where you come from or what you look like” op zijn normale, vanzelfsprekende toon kunnen uitspreken, maar dat was een domper geweest. In plaats daarvan werd Obama met elk woord een beetje luider, daardoor het publiek een beetje luider, en daardoor hijzelf weer wat luider. Tegen het einde schreeuwt hij bijna wanneer hij zijn beroemde zin uit 2008 herhaalt: “We remain more than a collection of red states and blue states! We are and forever will be the United States of America!”

Of dat werkelijk zo is, zal in de komende vier jaar moeten blijken. Wij volgen het op de voet!

Yoav Magid is debatanalist in Washington D.C.

Ben je net als wij geïnteresseerd in debat en sta je regelmatig voor kleine en/of grote groepen waarbij het doel is anderen te overtuigen, te enthousiasmeren of te motiveren? Om echt succesvol te kunnen presenteren moet je in staat zijn om je boodschap goed over te brengen. Niet alleen praten, maar boeien. Informeer eens naar onze training ''. Na het volgen van deze training heb je alle tools in handen om een betoog te kunnen bouwen dat staat als een huis en klinkt als een klok.

Plaats als eerste een reactie

Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!

Word lid van Adformatie → Login →
Advertentie