Stop De Pers en ...

Gratis kwaliteitskrant De Pers is vanaf maandag niet meer. De advertentie inkomsten bleken onvoldoende om productie en personeel te bekostigen. Dit in schril contrast met het bericht vorige week dat de online advertentiebestedingen het afgelopen jaar de miljard gepasseerd zijn. Ondanks een krimpende economie stegen de advertentiebestedingen, weliswaar online. De een zijn dood is de ander zijn brood?

Na de vertrekaankondiging in de nationale media spreekt het volk schande dat een kwaliteitsproduct gaat verdwijnen. Vandaag brengt de Volkskrant een front-page liefdesverklaring van haar columnisten. De 'header' is zoals die van De Pers doet op guerrilla-marketing-achtige wijze een ode aan de enige gratis kwaliteitskrant van Nederland. De Pers ligt op haar rug met de pootjes in de lucht en nu claimt De Volkskrant openlijk ‘fan’ te zijn zonder ooit eerder openlijk op de ‘like’ button gedrukt te hebben. Of willen ze in de ‘timeline’ komen van de lezers van De Pers? Liefde of pure concurrentiedrift waar een ‘opportunity’ gezien wordt?

De krant als medium is naarstig op zoek naar een nieuwe ‘man on the moon’. Een format waarbij iedereen begrijpt waar ze voor staan en gaan. Een nieuwe positionering; de krant van de toekomst. Wie het weet mag het zeggen? Of beter nog; doen! De ene krant probeert met kleine stapjes ‘naar de maan’ te lopen door met een magazine format te komen. De ander ziet een korte opleving van zijn oplage met hooguit 7.000 door een kortetermijnactie grootschalig in te zetten met een batterij aan belstudenten. Of door het aanbieden van protonen, neutronen of elektronen van volwaardige abonnementen. Maar het gros van de landelijke kranten ziet haar oplage als ‘challenger’ raketten uitelkaar spatten. De Telegraaf ziet haar oplage met 35.000 exploderen en de gratis dagbladen Metro en Spits doen gezellig mee. Ze gaan langzaam allemaal naar de maan of was dat niet hun bestemming?

In 2004 wordt de X-price uitgeschreven waarbij de winnaar dat bedrijf is welke als eerste private organisatie de ‘ruimte’ in weet te komen. Die kon een flinke financiële impuls verwachten. NASA heeft jarenlang Spaceshuttles de ruimte ingestuurd door met nietjes en plakbandjes de oude techniek op te lappen. De geplande lanceringen waren minder frequent dan het uitstellen ervan. Terwijl Branson’s Virgin Galactic en onze Nederlandse trots SXC spacetravel (op termijn) voor de gewone consument gereed maken is NASA stilletjes gestopt met lanceren. Zelfs amateurs werken aan hun eigen rakketten en lanceren meer dan alleen raketten.

Tijdens mijn studie bedrijfskunde werden de ‘klassieken’ nog onderwezen. Want ‘oude’ theorie kan hedendaags nog relevant zijn. Joseph Schumpeter had het over ‘creatieve destructie’ als wijze van innovatie. Succesvolle toepassingen van nieuwe technieken geeft marktmacht en zullen de oude technieken en hun bedrijven vernietigen. Wie niet innoveert wordt langszij ingehaald.

Dat blijkt wel: “die verdomde Ipads en smartphones”. Vooruitgang is niet tegen te houden maar moet worden omarmd of beter nog; voort worden gestuwd. Voor je het weet is een lancering van een nieuwe raket als impuls van je gedateerde product niet meer genoeg. Wie is de visionair in het overbevolkte krantminderende Nederland? Wat is de product of bedrijfsinnovatie van de krant?

Alleen het verdwijnende dagblad De Pers steeg in oplage de laatste maand, zoals op een begrafenis altijd meer vrienden aanwezig zijn dan je bij leven misschien echt had… It’s a dog eat dog world. Maar dat is geen nieuws.

Michael Hompes @mdhompes">@mdhompes is adviseur bij Bransoncompany

Illustratie: Jos Collignon