Beste Geert,
Het zal niet vaak voorkomen, iemand die je vergelijkt met Hillary Clinton. Jijzelf voelt je meer verbonden met de huidige president van de Verenigde Staten, en niet met diens voormalige tegenkandidate. Toch loop je het risico een Hillary te worden: een verliezer van de verkiezingen door een gebrek aan opkomst. Tot voor kort was het niet zozeer de vraag óf jouw partij de grootste zou worden, maar meer met hoeveel zetels je de concurrentie achter je zou houden. Maar nu ben je in een nek-aan-nekrace verwikkeld met de door jou zo gehate VVD, terwijl de subtop (CDA, D66, GroenLinks) ook al behoorlijk oprukt. Het gaat erom spannen.
Basis op orde
Als communicatiedeskundige zeg ik dat je de basis prima op orde hebt. Je boodschap is helder en beknopt: weg met Europa, weg met de islam, weg met bezuinigingen op zorg en pensioenen. Je kanaalkeuze is eenvoudig en consistent. En aan je reactiesnelheid kan menig webcareteam een puntje zuigen: op iedere onwelkome uitspraak van tegenstanders volgt prompt een tweet. Met de aankondiging in Story en Privé te verschijnen speel je slim in op de behoefte aan ‘de mens Geert Wilders’.
Mogelijke stemmers
Dat de peilingen op het moment een fractie minder rooskleurig zijn is niet je grootste probleem. Verkiezingsdag, dat is waar je je zorgen om moet maken. Het idee dat alléén boze, laagopgeleide, blanke mannen voor je kiezen is achterhaald, maar het blijft wél een belangrijke bron van potentiële PVV-stemmers. Echter, het risico bij deze groep is dat dit precies is wat ze blijven: potentiële stemmers.
Het zou zomaar kunnen dat ze op 15 maart niet de moeite nemen om naar de stembus te gaan.
Munitie missen
Weet je nog hoe het in 2012 ging? Je won 2 tot 3 zetels minder dan voorspeld in de laatste peilingen, tot één dag voor de verkiezingen gehouden. Geen buitensporige foutmarge, maar toch tussen de 100.000 en 200.000 mensen van wie we niet zeker weten of ze kwamen opdagen. Hillary verloor de verkiezingen niet omdat er méér mensen Republikeins stemden, maar omdat er minder Democraten naar de stembus gingen.
Dat kun je je dit keer niet veroorloven. Die drie zetels kunnen namelijk precies het verschil zijn tussen de grootste partij worden of niet. Je weet zelf ook dat je niet de aanstaande premier bent, maar de grootste worden zou fantastische munitie zijn voor je gevecht met het nieuwe kabinet.
Geef het gevoel van controle
Get out the vote, dus. Niet op de Amerikaanse manier, door van deur tot deur te gaan – daar heb jij de partij niet voor, en Nederland is er de maatschappij niet naar. Wel door potentiële kiezers het gevoel te geven dat ze het verschil kunnen maken, en dat het essentieel is dát ze stemmen.
Geef mensen het gevoel weer iets van controle te krijgen over hun bestaan. Die emotie boor je al goed aan – de angst zit erin en je uitspraak “dan gaan we daar voor zorgen” wordt, strafblad of niet, gewaardeerd door je aanhangers. Wend dat deze laatste twee weken aan om die mensen op 15 maart van de bank af te krijgen en gebruik hierbij vooral het feit dat alle ogen op social media op jou gericht zijn.
Geert, mijn ongevraagde advies is inmiddels al langer dan je verkiezingsprogramma. Ik laat het hierbij.
Succes met je campagne!
Vriendelijke groeten,
Jacques
In de aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen geeft director public affairs Jacques Bettelheim de lijsttrekkers van politieke partijen ongevraagd communicatieadvies – ook voor sociale media.
Eerder verschenen zijn adviezen aan
- Jesse Klaver.
Foto: ANP ROBIN VAN LONKHUIJSEN
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!