Het begon met meldingen van nagemaakte toetsenborden, CDRs en DVD-schijfjes onder het merk 'NEC', in Peking en Hong Kong. Die bleken het topje van de spreekwoordelijke ijsberg. Want wat na twee jaar onderzoek tevoorschijn kwam, was een compleet productie- en distributienetwerk van NEC-vervalsingen: het eerste gedocumenteerde geval van identiteitsdiefstal van een compleet bedrijf.
Niets was de identiteitsdieven te dol: ze ontwikkelden voor een deel hun eigen assortiment, gaven productielicenties uit, en vervalsten niet alleen garantiebewijzen maar hielden er zelfs een eigen reparatieafdeling op na.
Fabriekjes produceerden er lustig op los, en verpakten gereed product in eigengemaakte NEC-dozen en winkeldisplays. Op sommige locaties hing zelfs een NEC-bord boven de poort.
De piraten stuurden vertegenwoordigers op pad met NEC-visitekaartjes, en verkochten hun spullen in grote delen van Azie, het Midden-Oosten, Noord-Afrika en zelfs in Europa. Onderzoekers zijn inmiddels druk bezig de kluwen van bedrog te ontrafelen. Een speciaal probleem blijkt het onderscheiden van de 'echte' merkpiraten van diegenen die te goeder trouw dachten te produceren in opdracht van de echte NEC.
Het enige dat aan het verhaal ontbreekt, zijn eigen reclamecampagnes, compleet met TV-commercials, winkelpromoties en Direct Marketing. Je blijft je verbazen.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!