Cohen (What Design Can Do, MOTI, Upload Cinema, Creative City Lab, ex-Draftfcb)? deelt zijn agenda met Adformatie en deze ‘must go’s’ staan de komende weken op zijn programma.
Dagan Cohen: ‘Twee expo’s waar ik zeker naar toe ga: een grote overzichtstentoonstelling in het Stedelijk van de Franse kunstenaar Jean Tinguelly, die met zijn bewegende machines een volstrekt eigen wereld heeft geschapen. En ook in het Stedelijk: een overzichtstentoonstelling van grafisch ontwerper, typograaf en voormalig Stedelijk Museum directeur Willem Sandberg. Zijn werk uit de jaren ’50 en ‘60 oogt nog steeds fris. Als museumdirecteur durfde hij meer te experimenteren dan de directeuren van nu.’
Jean Tinguely Machinespektakel
Tot 5 maart 2017
Jean Tinguely staat bekend om zijn speelse, stoere machinekunst en explosieve performances. Alles moest anders, alles moest in beweging. Precies vijfentwintig jaar na zijn dood presenteert het Stedelijk het retrospectief Machinespektakel: de grootste tentoonstelling van deze kunstenaar ooit in Nederland. De Zwitserse kunstenaar Jean Tinguely (1925–1991) speelde in de jaren vijftig een grote rol in de ontwikkeling van de kinetische kunst. Dit overzicht toont meer dan honderd, merendeels werkende machinesculpturen, films, foto’s, tekeningen en archiefmateriaal.
Sandberg, directeur en vormgever
t/m 8 januari 2017
Tentoonstelling van de grafische vormgeving van Sandberg en hoogtepunten uit de Stedelijk collectie verzameld door de voormalig Stedelijk directeur (1945-1963). Willem Sandberg (1897-1984) was directeur van het Stedelijk Museum van 1945 tot 1963. Hij bouwde een van de belangrijkste collecties moderne kunst op en zette zich als voorvechter van nieuwe ontwikkelingen in de kunst altijd in voor de jongste generatie kunstenaars. Tegelijkertijd ontwierp hij ook bijna alle affiches, catalogi en het kleine drukwerk voor het museum – een ongebruikelijke activiteit voor een directeur. Met veel aandacht voor het experimenteren met typografie was zijn stijl uitgesproken eenvoudig, hij gebruikte heldere kleuren, ruwe contouren en hij hergebruikte beelden in veel verschillende samenstellingen.
Cohen: ‘Ik ben altijd gefascineerd geweest door kunst die gemaakt is door psychiatrische patiënten en mensen met een geestelijke handicap. Vooral het obsessieve en naïeve karakter dat typerend is voor dat soort werk spreekt me erg aan. Het is al jaren een erkend, en thans niet meer onderschat, genre. En nu met een vaste collectie in de Hermitage. Nog niet gezien, maar ben razend benieuwd: Outsider Art.’
Outsider Art
t/m 5 juni 2017
amsterdam
(Jannemiek Tukker)
Outsider Art is kunst buiten de kaders, de stroom creativiteit laat zich niet indelen in de bestaande categorieën van de hoofdstromen in de kunst. Vaak leven en werken de kunstenaars op de rand van de samenleving. Door hun sociaaleconomische omstandigheden vinden zij moeizaam aansluiting en erkenning. Daar komt langzaam verandering in, onder meer door de komst van het Outsider Art Museum. De huidige expo toont werk van Chinese en Nederlandse Outsider Art -kunstenaars. Hartstocht, religie en macht, maar ook lichaam, natuur, dromen en nachtmerries: de tentoonstelling is ingedeeld in verschillende thema’s waarin je opvallende vergelijkingen kunt maken, zoals tussen het werk van de Chinese Yang Min en dat van de Nederlandse Jannemiek Tukker. Beide kunstenaars laten een bijzondere spirituele wereld zien. Met ‘bewegende’ parallelle en gestructureerde lijnen tonen ze een abstracte werkelijkheid. Hun fantasiewereld neemt het hele papier over.
‘Al leven we in het digitale tijdperk, analoog blijft voor veel kunstenaars een inspiratiebron. Ik ga naar EYE, waar het werk samengebracht is van een groep internationale topkunstenaars die allemaal een project met celluloid hebben gemaakt.’
Celluloid
t/m 8 januari
amsterdam
Tacita Dean, João Maria Gusmão & Pedro Paiva, Rosa Barba, Sandra Gibson & Luis Recoder zijn de deelnemers aan deze internationale groepstentoonstelling. Zij onderzoeken de bijzondere kwaliteiten van analoog filmmateriaal en het film apparatus. In een tijd van snelle en bijna totale digitalisering van het bewegend beeld vestigen deze kunstenaars de aandacht op de materiële eigenschappen van 16mm en 35mm-film.
De tentoonstelling sluit aan bij een van de belangrijkste taken van EYE, dat zelf een omvangrijke collectie analoge films beheert en internationaal vooraan staat op het gebied van onderzoek naar de materiële aspecten van celluloid en restauratietechnieken. De expo gaat vergezeld van een uitgebreid programma van films, talks & events.
Cohen: Verder staat hoog op mijn lijstje een bezoek aan Museum Voorlinden. Als Pijbes er niet goed genoeg voor was, moet het wel heel wat zijn. En tenslotte ga ik de overzichtstentoonstelling van Guerilla Girls zien in het Van Abbemuseum: een activistische kunstenaarsgroep die op een humoristische, brutale manier het glazen plafond in de kunstwereld te lijf gaan.’
Guerrilla Girls
Tot 15 januari 2017
eindhoven
Deze tentoonstelling presenteert de ontstaansgeschiedenis van de activistische kunstenaarsgroep en laat hun relevantie zien door de jaren heen en vandaag de dag. #open" target="_blank">Guerrilla Girls werd opgericht in 1985 als reactie op een tentoonstelling in het MoMA. Die presenteerde werk van 169 kunstenaars. Slechts 13 hiervan waren vrouwelijk. De expo pretendeerde een overzicht van de hedendaagse kunst te laten zien, maar liet vrouwelijke kunstenaars grotendeels buiten beschouwing. In reactie hierop volgde protest en de oprichting van de Guerrilla Girls. Zij begonnen hun zogenaamde “weenie counts”; in de grote musea in New York telden ze het aantal mannelijke en vrouwelijke kunstenaars. Zo ontstonden hun posters die met data de representatie van vrouwen binnen de kunstwereld weergeven.
