Jouw bedrijf Wind Publishing is de uitgever van het in december voor het eerst uitgekomen tijdschrift van Wendy van Dijk. Hoe is Wendy bij jou terechtgekomen?
‘Eigenlijk zijn we bij toeval met elkaar in contact gekomen. Wij waren bezig een idee uit te werken voor het 25 jarig bestaan van RTL. Er is toen vanuit de afdeling research bij RTL een onderzoek gedaan onder 4000 mediarespondenten over bladen en bekende Nederlanders. Daar kwam uit naar voren dat er behoefte was aan een blad van Wendy van Dijk. Toen wij dat met haar bespraken, gaf ze aan dat ze zelf ook al met een idee rondliep en dat ze dit in eigen beheer wilde gaan uitwerken. Die afspraak was zo prettig dat we een vervolg inplanden om samen door te denken over het concept. Het is vanuit een formatgedachte tot stand gekomen, om ons te onderscheiden van de glossy's. Wendy en ik zijn met een aantal conceptdenkers gaan zitten onder wie Erland Galjaard, Tom Kwant en Carolien Vader en met elkaar hebben we het concept voor Wendy ontwikkeld.’
Wendy wil zich met het tijdschrift en online in gaan zetten voor een gelukkiger Nederland. ‘Een inspirerende zoektocht naar geluk.’ Op welke manier gaat ze dat doen?
‘Er zijn talloze manieren waarop zij dat kan doen. Wij hebben ervoor gekozen om via veel verschillende mediakanalen te communiceren, allereerst via online, dagelijks. Maar ook via een magazine, op kwartaalbasis. Er komt ook een festival waar iedereen elkaar kan “ontmoeten” en dan zijn er nog de talloze socialemediakanalen waarlangs we contact zoeken. Ook zijn we een initiatief gestart dat Wendy’s Angels heet, drie dames die wensen van mensen in vervulling laten gaan. We hebben een oproep geplaatst en er stromen enorm veel wensen binnen. Kleine wensen, grote wensen, droevige wensen, inspirerende wensen. Alles mag en (bijna) alles kan. Het doel is om zoveel mogelijk mensen een geluksmoment te geven. Dat doen we door er te zijn, door in gesprek te gaan met mensen, door mensen samen te brengen en door aanknopingspunten te bieden voor een prettiger leven. We zijn heel erg hands on in onze (content)strategie. We bouwen niet op vals sentiment, op niet te realiseren dromen, of op sensatie, maar we richten ons op het positieve. Wat is er wel mogelijk? En als een verhaal droef is dan proberen we de lezer of de geïnterviewde een handvat te bieden om er verder mee te komen in het leven. In ons magazine hebben we bijvoorbeeld een rubriek waarin twee vriendinnen vertellen over een verloren vriendschap. Vaak is er bij beide partijen dan heimelijk nog de wens om het weer goed te maken, maar de durf en het zelfvertrouwen ontbreekt misschien. Na afloop van het interview brengen we die vrienden ook weer bij elkaar met behulp van een expert.’
In een interview met Quote meldde je afgelopen weekend dat er van het eerste nummer al 170.000 exemplaren zijn verkocht. Daarmee is het dus bijna uitverkocht?
‘De oplage was 172.000 stuks. We hebben er 70.000 in een actie met de Staatsloterij weggezet bij Bruna en de overige 100.000 zijn via de reguliere boekhandel verkocht. Omdat Wendy 6 weken in het schap ligt – er verschijnen 4 nummers per jaar - weten we niet precies hoeveel er verkocht zijn, maar voor de kerstvakantie kregen we van de distributeur al te horen dat we moesten gaan bijdrukken. Daar hebben we toen bewust niet voor gekozen. Inmiddels is het magazine bijna overal weg. Aldipress schat in dat we ongeveer 90 procent zullen uitverkopen. Dus 170.000 is misschien wat ruim gecalculeerd, maar we kunnen wel al zeggen dat er weinig exemplaren over zijn. Dus als je er één hebt weten te bemachtigen dan heb je een bewaarissue te pakken.’
De site heeft volgens jou een half miljoen unieke bezoekers. Er is dus markt voor “Wendy”. Als het eerste nummer en site al zo’n succes zijn, denken jullie dan aan een grotere frequentie van het magazine?
‘Daar denken we zeker over. Maar we willen ook zorgvuldig zijn en met veel aandacht de campagne neerzetten. Haastige spoed is zelden goed. Dus eerst goed de basis leggen van het idee en dan kunnen we aan het eind van het jaar beslissen of we doorgaan en hoe.’
Wendy wordt al snel vergeleken met Linda. Wat is het grote verschil tussen die 2 ‘sterren’ en hoe uit zich dat in bijvoorbeeld het magazine?
‘Ik weet niet wat het verschil is tussen de twee sterren want ik ken Linda niet. Maar op conceptniveau is Linda. veel meer de rebel en Wendy The girl next door. Wendy wil graag goed doen en mensen helpen, dat heeft ze de afgelopen twintig jaar ook laten zien aan de hand van de programma’s die ze maakt. In het blad zie je het ook terug in de beeldtaal en de onderwerpkeuze.’
Lenny Gerdes is al na drie maanden vertrokken als hoofdredacteur. Waarom en wie voert nu de hoofdredactie?
‘We hebben er voor gekozen om met een team van hoofdredacteuren te werken, waarbij we niet uitsluiten dat het team soms wisselt en dat er soms iemand van buitenaf wordt ingevlogen om ons te inspireren. We kijken steeds met elkaar of de onderwerpen en de invulling daarvan, kloppen en corrigeren elkaar daar ook op. Dat is soms best lastig omdat je wel tegen kritiek moet kunnen. Maar veel vaker levert het betere ideeën op dan wanneer je in je eentje aan het roer staat.’
Klopt het dat Wendy’s man en RTL-programmabaas Erland Galjaard een grote rol heeft – achter de schermen – bij het blad? Hij zou elke pagina zien en beoordelen.
‘Erland is ons kritisch geweten. Hij kijkt samen met Wendy naar wat wij op de werkvloer maken. Hij is enorm waardevol voor ons omdat hij niet met bladenmakersogen kijkt maar anders. Hij heeft als geen ander in de gaten wat mensen leuk vinden en wat niet. En hij heeft een feilloos gevoel voor relevantie en inhoud en verliest daarbij nooit de commercie uit het oog. Het is zeker niet zo dat we dagelijks contact hierover hebben, maar er zijn momenten in het proces dat Erland meekijkt en zijn visie geeft. Dan kunnen wij daarna weer door.’
Je uitgeverij doet het goed. In de crisistijd begonnen en met eigen geld naar een behoorlijk aantal opdrachtgevers en goede omzet.
‘Dat succes is te danken aan andere mensen. Dat klinkt misschien een beetje zijig, maar de samenwerkingen die ik de afgelopen twee jaar ben aangegaan zijn de basis voor het succes van de uitgeverij. En dan bedoel ik niet alleen samenwerking op klantniveau, zoals met Kruidvat of DEEN, maar ook de samenwerking met mijn aandeelhouders in de uitgeverij en de mensen die voor en met ons werken.’
Veel uitgevers worstelen. Het oude uitgeefmodel is passé. Wat moeten ze doen in deze tijd?
‘Als ik dat precies zou weten was ik nu heel rijk. Ik kan alleen zeggen dat het uitgeefmodel waarin je op eigen rekening en risico uitgeeft te risicovol lijkt te zijn geworden nu internet de grote concurrent is. Het klassieke uitgeven is aanbod gedreven, dat is niet meer van deze tijd. Wij proberen het financiële model volledig dicht te timmeren aan de voorkant en liefst ook nog aan de achterkant.’
Je eerste roman Rivka is inmiddels verschenen (vorige week). Wat zijn de eerste reacties?
‘De reacties zijn positief maar er is nog geen officiële recensie geweest, alleen interviews en daarin heb ik natuurlijk het woord. Ik kijk uit naar een recensie, maar ik ben er ook huiverig voor. Natuurlijk moet het boek goed bevonden worden door de literaire critici, maar je moet ook een beetje geluk hebben wie het recenseert. De ene criticus is de andere niet. Als Arie Storm van het Parool me afbreekt zal ik dat erg vinden, uiteraard, maar hij is bijna altijd vilein dus ik ben dan in goed gezelschap. Ach, ik moet het ook enigszins relativeren. Angela Groothuizen zei tegen me op de boekpresentatie: “Meid, als er iets negatiefs verschijnt, trek het je niet aan, het zijn ook maar meningen".
'Maar aan aandacht heb ik geen gebrek: ik had op de dag van verschijnen een twee pagina groot interview in Het Parool, op Quotenet het weekendinterview, gisteravond een item op SBS Shownieuws (volledig verkeerd ingestoken, dat wel) en volgende week waarschijnlijk aan tafel bij RTL Late Night. Ik hoop maar dat het voornamelijk zal gaan over het verhaal dat ik vertel en het thema dat ik aansnijd en niet over de ruis daaromheen. Ooit zei Arnon Grunberg, ik citeer vrijelijk: “We leven in een tijd waarin de grote verhalen dood zijn”. Dat zie ik anders. Er is meer dan ooit behoefte aan de Grote Verhalen.’
Foto Femmetje de Wind: Bonnita Postma.
