Premium

‘Nederlandse uitgevers werden nooit concreet voor Blendle’

Een buitenlandse uitgever laten investeren is makkelijker dan een Nederlandse, zegt Marten Blankesteijn van Blendle.

Helaas hebben we niet meer de rechten op de originele afbeelding
adformatie

The New York Times Company en Axel Springer investeren gezamenlijk 3 miljoen euro in Blendle, . Ze krijgen daarvoor 23 procent van de aandelen in de Nederlandse start-up. De meerderheid blijft daarmee in handen van oprichters Marten Blankesteijn en Alexander Klöpping (beiden 27).

Met de investering kan Blendle door in Nederland en is er de mogelijkheid om Blendle ook in een aantal Europese landen te introduceren.

Startkapitaal
Blendle heeft 130.000 geregistreerde bezoekers die artikelen kunnen kopen uit dagbladen en tijdschriften voor 20 tot 80 eurocent. Van een gekocht artikel gaat 70 procent naar de uitgevers en 30 procent naar Blendle. Wat de totale omzet is, willen Blankesteijn en Klöpping niet bekendmaken.
Het startkapitaal en de 100.000 euro subsidie van het Stimuleringsfond voor de Journalistiek, plus de leningen die ze kregen ‘van rijke mensen die het een leuk idee vonden’, waren eind deze zomer op. &;Zonder extra geld zou Blendle failliet zijn gegaan&;, bevestigt Blankesteijn. Daarom gingen hij en Klöpping nog actiever op zoek naar investeerders. Durfinvesteerders waren zeker geïnteresseerd, zegt Blankesteijn. Maar het ging de oprichters eerder om investeringen in de journalistiek. Dat zou kunnen botsen met het belang van een durfinvesteerder, die op een zeker moment weer wil verkopen, aldus de medeoprichter van Blendle.

Nederlandse investeerders
Het werden dus het Amerikaanse The New York Times Company en het Duitse Axel Springer, twee zeer gerenommeerde uitgevers uit het buitenland.
Hebben Blankesteijn en Klöpping ook gepraat met Nederlandse uitgevers voor een investering? Blankesteijn: ‘Dat is nooit concreet geworden. Maar dat was ook moeilijker, omdat Nederlandse uitgevers het ingewikkeld vinden om mee te doen aan een project dat deels eigendom is van een andere Nederlandse uitgever.’
Met andere woorden: stel dat de ene Nederlandse uitgever erin was gestapt, dan had de ander niet meegedaan. ‘We hebben het zo’n jaar geleden wel eens gevraagd, maar dan was het antwoord altijd: "Als zij investeren, dan doen wij niet mee."
Bij de buitenlandse partijen was het een stuk eenvoudiger, zegt Blankesteijn. ‘We hebben ook Duitse en Amerikaanse uitgevers gevraagd of zij het erg zouden vinden als Axel Springer en New York Times zouden investeren, maar die halen daar juist weer hun schouders over op. Dus gek genoeg is een buitenlandse uitgever laten investeren makkelijker dan een Nederlandse.’

premium

Word lid van Adformatie

Om dit artikel te kunnen lezen, moet je lid zijn van Adformatie. 15.000 vakgenoten gingen jou al voor! Meld je ook aan met een persoonlijk of teamabonnement.

Ja, ik wil een persoonlijk abonnement Ja, ik wil een teamabonnement
Advertentie