Europese worst

Pomazánkové máslo uit Tsjechië, Kalbsleberwurst uit Duitsland, Amazon uit de UK en Coolbest in Nederland hebben verwarring met elkaar gemeen. Die verwarring leidt tot geheel verschillende uitkomsten en daarmee tot de vraag of misleiden moet of juist toch niet? Maar als niet, waarom lopen dan de grootste misleiders vrij rond en worden juist de partijen die feitelijk niet misleiden gestraft?

Helaas hebben we niet meer de rechten op de originele afbeelding
adformatie

De Britse RCC oordeelde recent dat het misleidend is om van ‘free’ delivery te spreken als die levering onderdeel is van een abonnement waar je voor betaalt. Amazon bood op zijn website voor £ 49 per jaar het prime abonnement aan, waarvoor gedurende dat jaar onder meer bestellingen binnen de UK binnen een dag worden afgeleverd zonder verdere kosten (‘free’).

Het Europese Hof veroordeelde de Tsjechische regering omdat zij in het land smeerbare boter liet verkopen die niet voldeed aan de voor boter geldende samenstellingseisen van de Europese Commissie. De Tsjechische regering voerde aan dat het hier ging om een bestaand product waarvan de aanduiding voor geen enkele Tsjech tot verwarring kon leiden, maar dit mocht niet baten..

Recent kreeg ik een blikje Kalbsleberwurst uit Duitsland cadeau. Je denkt lekker leverworst, maar bij nadere bestudering van het etiket moest ik vaststellen dat er geen kalf aan te pas was gekomen. Niet te beroerd eerst maar eens Wikipedia geraadpleegd, die laat weten dat Kalbsleberwurst slechts 15% kalfsvlees hoeft te bevatten en sinds 2010 ook zelfs een beetje kalfslever.

Ik hoop dat je het nog volgt. Hoe dan ook leidde het voor mij tot de vraag wie nu eigenlijk wie misleidt.

De vrij ronddwalende kalfsleverworst uit het altijd zo gründlich werkende Duitsland lijkt me een glashelder voorbeeld van misleiding. Je hebt zonder Wikipedia als gemiddelde consument absoluut geen idee, dat er nauwelijks kalf en nog minder kalfslever in kalfsleverworst gaat. Waarom heet het dan in godsvredenaam zo? En sterker nog, waarom mag het zo heten?

Bij de smeerbare boter uit Tsjechië, kun je je terecht afvragen hoe dat product, dat in een kuipje wordt verkocht en waarvan de gemiddelde Tsjech absoluut weet dat het iets anders is dan echte boter, toch zou kunnen misleiden. Of moet hier de grenslijn tussen boter en margarine worden bewaakt in het boerenbelang?

En wat betekent dat dan voor bijvoorbeeld de promotie van de grapefruit dranken van Coolbest en Pompelmoentje. Dranken, die volgens het etiket nagenoeg identiek zijn, maar volledig verschillend gepositioneerd worden. Is dat dan niet vreselijk verwarrend voor de gemiddelde consument die denkt iets heel anders en veel beters te kopen als hij Coolbest in plaats van Pompelmoentje koopt, of niet soms?

Het verst gaat echter het communicatievak zelf in de UK. Want zelfs als je daar netjes aangeeft dat je als betalend abonnee je bestellingen vervolgens zonder extra kosten dus gratis krijgt thuis geleverd, wordt je toch geacht te misleiden. Alsof de gemiddelde consument niet kan lezen, laat staan begrijpen.

Je zou bijna denken ‘what the heck’ het zal me allemaal worst zijn.

Plaats als eerste een reactie

Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!

Word lid van Adformatie → Login →
Advertentie