Artsen zonder Grenzen (AzG) ligt onder vuur na berichtgeving van de BBC. Volgens acht oud-medewerkers van de internationale hulporganisatie zouden AzG-medewerkers in Afrika veelvuldig prostituees hebben bezocht. Volgens een van de vrouwen, die anoniem wilden blijven, zouden de AzG-medewerkers seks vragen in ruil voor medicijnen. De BBC heeft deze bewering niet kunnen verifiëren.
Artsen zonder Grenzen reageerde direct op de aantijgingen en bood in een verklaring excuses aan voor de keren 'dat mensen slachtoffer zijn geworden van seksuele intimidatie, misbruik of op een andere manier slecht zijn behandeld'.
Bizarre wending
De hulporganisatie liet weten dat het meer moet doen om te zorgen dat de meldingsprocedures die het voor dit soort zaken heeft beter bekend en gebruikt worden. Het voegde daad bij woord, ook in Nederland, en plaatste een filmpje op Twitter.
De dialoog kreeg een nogal bizarre wending toen een criticus reageerde op een formulering van AzG.
De tweet van Artsen zonder Grenzen met het filmpje.
De organisatie laat weten het onacceptabel te vinden en vreselijk voor de klokkenluiders.
Kritische Bastiaan vindt niet zozeer de klokkenluiders de slachtoffers...
AzG wil een persoonlijker gesprek en dat niet verder op Twitter voeren. Of Bastiaan een mail wil sturen aan webcare.
Bastiaan, zelf professional in marketing en communicatie, herkent een professionele webcare-aanpak.
Artsen zonder Grenzen doet lullig.
Bastiaan maakt er korte metten mee.
AzG ziet zijn fout in en heeft een beetje een flauw excuus.
Er volgt nog een adviesje voor de spellingspecialisten van AzG.
Artsen zonder Grenzen reageert
Artsen zonder Grenzen laat in een reactie aan Adformatie weten spijt te hebben van de respons. Het wil geen excuses zoeken, maar wel uitleg geven. 'Onze collega’s die webcare doen zijn enorm betrokken. Meestal zorgt dit voor goede gesprekken online, ook als deze kritisch zijn', aldus Katherine Knowles, coördinator pers en communicatie.
Knowles: 'Afgelopen weekend liepen de emoties op Twitter hoog op. Twitteraars koppelden een aantal feiten onterecht aan elkaar. En hulpverleners werden uitgemaakt voor uitbuiters, profiteurs, verkrachters en werden in meer vreselijke bewoordingen zwart gemaakt. Juist omdat we weten in wat voor moeilijke en ingewikkelde omstandigheden onze collega’s in het veld moeten werken, gaat het weleens mis. Dat is niet professioneel en dat het zo gegaan is erg vervelend. Daar hebben wij spijt van. Maar het is wel menselijk.'
