Het zijn geen producten die ik zelf gebruik en dat komt niet omdat ze in Duitsland verkocht worden maar omdat ik zelf zelden of nooit kant-en klaar maaltijden koop. En nu ik nog eens keer met mijn neus op de feiten werd gedrukt door wat ik zag en las op Pundo 3000 en me duidelijk werd hoe misleidend verpakkingen vaak kunnen zijn, nu heb ik helemaal geen zin meer in dat soort voedingswaren.
Hoe komt het dat ik op mijn knieën voor de toegang tot het IKEA Smaland ben gaan liggen om dit (zie afbeelding) IKEA-tasje los te peuteren?
De appel en de groenteman:
Ooit hoorde ik Jeroen Hunfeld, toenmalig Vendex-KBB directeur bezielend vertellen over 'zijn' HEMA. De winkel, die voor haar klanten een vindplaats wilde zijn en niet, zoals zoveel andere winkels, een zoekplaatje. Zijn uitspraak is me altijd bijgebleven en ik citeer hem nog vaak tijdens mijn eigen presentaties of in posts als deze.
Toen ik gisteren weer eens een onzinnige aanbieding van de NUON in mijn brievenbus vond schoot opeens de vraag door mijn hoofd of marketing eigenlijk moeilijk is? Ik ben zelf van mening dat het dus een kwestie is van je boerenverstand gebruiken maar ik geloof niet dat ze dat bij de NUON in mijn geval gedaan hebben.
Voor mij als marketeer is reizen met het openbaar vervoer een permanente bron van inspiratie want je ziet en hoort nog eens wat en je komt op ideeen voor diensten, producten of op stof voor het schrijven van een artikel als dit.