Levert het wat op als de brandmanagers van Amstel onderling ook vrienden zijn? Heeft het zin dat C1000 een arbeidsvoorwaardenbeleid 'zonder fratsen' heeft? Heeft ING er wat aan als hun leidinggevenden met hun mensen 'mee denken'?
Vandaag is onze Koningin jarig. Fijne aanleiding voor de media om weer eens uitgebreid te verhalen over ons Koninklijk Huis. Wie denkt iets nieuws te kunnen horen, komt bedrogen uit. Alle bekende verhaallijnen worden gedisciplineerd herkauwt. Hoe komt dat toch? Zijn journalisten te lui om een eigen verhaal te maken? Of zit er regie achter en is Beatrix gewoon een geweldige brandmanager?
Sterke merken vergroten de intimiteit met hun klanten soms juist met een haperende kwaliteit. Bekend voorbeeld is het 'gevecht' om de laatste druppel uit de Heinz Ketchup fles te krijgen.
Verschillen tussen landenculturen leiden nog al eens tot miscommunicatie. Hilarische missers in de reclame zijn bekend. Letterlijk vertalen, kan gevaarlijk zijn. Als een Oosterling 'ja' zegt, bedoelt hij vaak 'nee'. Het schijnt dat Japanners maar liefst 17 ja-woorden hebben om nee te zeggen.
Wetgeving zou gemaakt moeten worden uitgaande van vertrouwen in burgers en bedrijven, en niet meer vanuit wantrouwen. Althans dat wil de VVD. Om dat te bereiken, hebben we volgens mij als Nederland eerst een sterker beeld nodig van wie we zijn. Tijd voor een debat over het Holland-merk?
Duitsers willen de Hollandse aardappelen niet meer. Ze vinden ze te lelijk. De Franse aardappel rukt op, want die is wel mooi glad en rond.
Retro is in. Of je nu kijkt naar de mode, de huizenarchitectuur of onze politiek: het teruggrijpen naar oude waarden is de trend. Zo ook in ons denken over de productie van ons voedsel: hoe oubolliger hoe beter.