En dat was niet het enige waar Hegarty duidelijk over was: creativiteit is het enige echte bestaansrecht voor een bureau en creatieven horen daarom ‘in the lead’ te zijn.
En die creatieven moeten binnenstebuiten en ondersteboven kunnen denken. Niet voor niets is het credo van BBH: If the world zigs, zag.
Over het creatieve peil in het algemeen was hij minder te spreken. Dat was, en kan weer, beter. Juist door alle nieuwe en nog ongekende mogelijkheden.
Die worden, vindt hij, juist nog niet ten volle benut omdat ze in techniek blijven steken.
Het creatieve idee moet in zijn ogen centraal staan. Niet het medium of de techniek.
Daarom hoef je die techniek ook niet te beheersen, je moet hem alleen voldoende kennen om hem te kunnen gebruiken.
Voor de uitvoering heb je uitvoerders.
Tegelijkertijd zei hij dat een idee pas bestaansrecht heeft wanneer het wordt uitgevoerd.
Op een kwalitatief overtuigende manier.
Daarom hekelde hij de wijdverbreide misvatting dat iedereen een beetje van alles moet kunnen.
Omdat je dan alles een beetje kunt en niets echt goed.
Picasso was geen schrijver en Shakespeare geen schilder.
En een beroemde gitarist is meestal geen drummer.
Misschien moeten ze daar bij Hallo nog eens een middagje over brainstormen. (Hoewel het succes van brainstormen
ook steeds vaker wordt betwijfeld.)
Wie topwerk wil maken, moet ergens top in zijn, aldus Hegarty.
En dan had hij nog een wijze raad die vaak niet voldoende ter harte wordt genomen.
Je wordt niet goed in het vak door alleen met het vak bezig te zijn.
Creativiteit moet je drive zijn, maar je passie het leven.
Dat vraagt om lezen,kijken,luisteren in de volle breedte.
Een bron kan niet borrelen als hij niet wordt gevoed.
Toch fijn om dat allemaal weer eens te horen, als de maatschappelijke fashion victims je iets anders willen doen
geloven. De waan van de dag is een waan die bestreden moet worden.
Met creativiteit.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!