Dat marketingbudgetten verschuiven van offline media naar online media is allang meer geen geheim meer. Maar waar blijven de smeuïge details? Waar zijn de geheime rapporten die de effectiviteit van traditionele media aantonen – of juist het gebrek eraan? Waar blijven de mails die ten onrechte voorspelden dat het niks zou worden wordt met Twitter en Facebook? Geen reclamebureau meer dat niet ook online diensten aanbiedt. We zijn geïntegreerd geworden, maar gaat dat van harte of gaat dat omdat het moet?
Nou heb ik het idee dat als het gaat over mediabudgetten er nog een hoop taboes bestaan. Dat is niet erg, maar het doorbreken van taboes heeft ook voordelen. Er komt ruimte. Neem bijvoorbeeld het taboe op 'zapgedrag tijdens reclame'. Da’s volgens mij al heel oud: 1610 resultaten via Google op ‘zapgedrag tijdens reclame’. Beetje rondklikken en hop, twee van de drie kijkers zappen weg tijdens reclame - in 2007. Dus, aannemende dat die ene overgeblevene niet in slaap is gevallen, bereikt de boodschap slechts een op de drie.
Is het verassend dat er überhaupt nog reclame op tv wordt gemaakt? Of juist goed verklaarbaar? Bijna 90.000 zoekresultaten op Google op ‘tv- reclamebudgetten’ die ‘grosso modo’ laten zien dat er een daling is. Maar niet zo’n grote daling als je wellicht zou verwachten, in de wetenschap dat van je ene reclame-euro 66 cent is weggegooid.
Hoe kan dat nou? Is dat omdat bureaus nog steeds heel goed zijn in het verkopen van de glamour van tv aan adverteerders? Is die ene niet-wegzappende kijker misschien juist de doelgroep? Kijk, daar zijn vast wel smeuïge verhalen over die niet met Google worden gevonden. Hou die gedachte vast.
Online is alles meetbaar. Als daar maar vier op de tienduizend bezoekers op een banner klikken, is dat niet erg want er is precies na te gaan hoeveel die bezoekers uiteindelijk kopen via die banner; en dus is de prijs bekend en daarmee de effectiviteit. Google analytics meet alles, succes of falen, niets blijft verborgen.
Zijn daar dan geen taboes? Natuurlijk wel, bijvoorbeeld het ‘gevecht’ dat cookies aangaan bij online affiliate marketing. Elk van de affiliate cookies meet het bezoek voor de aankoop en rekent zichzelf rijk door de verkoop aan zichzelf toe te kennen. Elk van de affiliates meldt zich vervolgens bij de adverteerder met de boodschap dat hij degene is aan wie de transactievergoeding dient te worden toegekend. Ken ik ff vangen? De adverteerder die niet beter weet betaalt elke affiliate maar uit om van het gezeur af te zijn.
Taboes genoeg zo lijkt het: offline en online.
Laat dus maar komen, die effectiviteitrapportages, de afgenomen merkbekendheid ondanks de tv-campagne, de conversies en de verkeerspaden. Mail ze anoniem naar http://www.wikileaks.nl/submissions.html, of nog beter, mail ze ook naar mij en ik beloof zorgvuldige publicatie - en ook dat ik precies zal laten weten hoeveel mensen dit hebben gelezen en - als ik erachter kan komen - hoeveel mensen via welk pad wat hebben gelezen.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!