Loop de AKO binnen en meterslang en rijendik zien we daar: vrouwenbladen. Aan de randjes van de schappen, goed verstopt, liggen een paar voetbalblaadjes, muziektijdschriften en automagazines. Het bescheiden domein van de man.
Op tv is het niet anders. Het vele voetbal op tv doet soms anders vermoeden, maar ga eens tellen: de meeste zenders en de meeste uren televisie worden heel scherp gericht op vrouwen.
Met de komst van TLC (onderdeel van Discovery Networks) op de Nederlandse markt – des avonds verandert Animal Planet in TLC – is er weer een specifieke vrouwenzender bij. Een hele goede vrouwenzender, dat dan weer wel. Goed gemaakte realityseries, mooi drama. Vrijwel allemaal van Britse en Amerikaanse makelij.
Net5 en RTL8 waren al echte vrouwenzenders. En de zogenaamd brede familiezenders RTL4 en SBS6 richten zich met hun programma’s toch echt op vrouwen. RTL5 richt zich op jongeren, maar de belangrijkste programma’s (de modellenseries) zijn, u raadt het al, bedoeld voor vrouwen.
Voor mannen zijn er bij de publieke omroep een paar plekjes gereserveerd. Maar bij de commerciële zenders is het relatief kleine RTL7 de enige die echt op mannen mikt.
De reden voor deze keus is uiteraard simpel. Reclamemakers en media-inkopers weten dat vrouwen beslissingen nemen over zo ongeveer alles wat gekocht wordt. Dus wil je als merk vrouwen bereiken. Zelfs voor producten die bedoeld zijn voor mannen, gaan vrouwen naar de winkel.
Is de verwijving (ik bedoel natuurlijk: vervrouwing) van de media daarmee een probleem? Het is hoe je het bekijkt. In het basisonderwijs staan vrijwel alleen nog vrouwen voor de klas. Op televisie zien we programma’s die vooral vanuit de beleving van de vrouw worden gemaakt. Wat voor wereldbeeld krijgen mannen daarmee voorgeschoteld? Of is dat het ultieme doel van merken? Dat mannen uiteindelijk denken en handelen en daarmee kopen als vrouwen?
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!