De schilder kijkt verwonderd naar het muurtje. 'Nee, dit kan ik niet overschilderen. Die muur moet opnieuw gestukt worden.’ ‘Dattt heb ik al zzzes keer tegennn de aannemerrr gg- ggezegd’, tandknars ik. ‘Dus waarom hij jou nu stuurt, beste man, begrijp ik niet.’
‘Ik ga hem bellen’, zegt de schilder.
Ik laat hem een papiertje zien. ‘Vraag dan ook of hij deze acht punten van de lijst oplost.’
De aannemer is een vriendelijke man, de schilder ook. Maar inmiddels wachten we al drie maanden op het aan elkaar knopen van de vele losse eindjes waar we na de flink uitgelopen verbouwing maar over blijven struikelen. Gaan we doen, komt eraan, regel ik. Duimpje van ons, smiley van hem. Inmiddels zijn onze duimpjes boze rode hoofdjes en blijven zijn reacties uit.
Tot de schilder komt die een stukadoor had moeten zijn.
De bel gaat. Het zijn de dakdekkers. Die komen het dak schoondweilen. Ons nieuwe dak. Het lekt. Lekken is een eufemisme. Het water loopt er doorheen alsof we de Arena zijn. Bij het eerste buitje gaf het dak zich al gewonnen. Ze moeten het helemaal opnieuw doen en regel 1 uit het handboek loodgieter erbij halen: water naar het laagste punt laten lopen.
En dat laagste punt zit niet midden op het dak. Opnieuw wordt er gebeld. Dit zijn de monteurs van KPN. Bij de verbouwing is per ongeluk de wifi-kabel doorgeknipt. Na twee dagen zestien keer hetzelfde verhaal vertellen tegens steeds weer andere KPN-medewerkers die elkaar overtreffen in tegenspreken, is het gelukt. We krijgen wifi.
Althans daar houden we onze adem voor in.
We hadden van ons af moeten bijten. Wij de mensen uit de grachtengordel, de denkers, de lezers, de cultuurdragers, de woke-helden, de natuurliefhebbers en vogelkijkers.
En als ik dan ’s avonds onder een nog steeds vochtig dak, tegen de achtergrond van een ongestukte muur, op mijn veel minder snelle wifi dan door de KPN beloofd, probeer de klantenservice van een ‘partner’ van bol.com te bereiken die het verkeerd geleverde product weigert retour te ontvangen omdat ik volgens hen het verkeerde heb besteld… dan snik ik stil en wanhopig en murmel zachtjes: het valt niet mee om elite te zijn.
Nee, het valt niet mee om twee linkerhanden te hebben omdat je nu eenmaal beter met je hoofd bent. Of gewoon omdat je geen tijd hebt om je dak te dekken, je muur te stuken, je wifi te repareren of gewoon simpelweg het juiste product in de juiste f***ng doos te stoppen en naar het goeie adres te sturen!
Wij hebben ons veel te lang laten ringeloren. We hadden van ons af moeten bijten. Wij de mensen uit de grachtengordel, de denkers, de lezers, de cultuurdragers, de woke-helden, de natuurliefhebbers en vogelkijkers. Ja, wij hoogopgeleiden en Randstedelingen, wij hebben onszelf veel te afhankelijk laten worden van - sorry, ik zeg het maar zoals het is - de zogenaamde onderdrukte klasse, de vroegtijdige schoolverlaters, de onderwijs-achterstanders, de zwartepietenlobby, ja van al die o zo gezellige Nederlanders van een biertje met een stukkie leverworst erbij en het nuchtere sentiment van de onderbuik.
Niks op tegen, maar een muur stuken ho maar.
Die kloof werkt naar twee kanten hoor. Maar daar schrijven de MSM – onze MSM – nooit over!
De Kaaghaat, de Klaverhaat, de slechte bediening aan kassa’s, het falende aannemers- en makelaarswezen, de coronapandemie wegens niet gevaccineerd zijn,
de schijtende koeien in de wei, de kistkalveren en de megakippenfarms, het verdwijnen van de leeuwerik, het traditionele per ongeluk doodrijden van de eerste kievit, de teloorgang van de eik, het verontrustend lage waterpeil, het Netflixbingen, omdat geen hond nog een boek leest, kan lezen!, de steeds lagere Cito-scores, het kledingoverschot… is dat allemaal aan de elite te danken? Nou??NOU??
Wij eten geen vlees, van ons hoeven die koeien niet. Want. Wij. Drinken. Havermelk. Wij vliegen niet, nou ja, hooguit een keer per jaar. Wij rijden niet rond in SUV’s of pick up trucks, wij praten goed verstaanbaar en zonder dialect, wij scheiden ons afval!
Mag dat misschien?
En ja, van ons hoort iedereen erbij. Ook de boer, ook de provinciaal.
Die kloof werkt naar twee kanten hoor. Maar daar schrijven de MSM – onze MSM – nooit over!
Het is een complot. Ik zeg het u.
Rocco Mooij is onder de noemer 'Mooij werkt' actief op het snijvlak van communicatie en journalistiek.'
