Er zit een weeffout in ons collectieve salarishuis

'Schat, heb jij m’n Google Glass ergens gezien?' Het kan hard gaan in de marketingmode. De Metaverse, Voice-first, Blockchain, NFT’s, VR & AR, Purpose, Data, DE&I, Gen-Z, Ageism…? Gister gingen ze de wereld nog op z’n kop zetten, vandaag zijn ze alweer als grofvuil aan de weg gezet. Met groot gemak ingewisseld voor gepassioneerde visies op AI. Leuk dat iedereen eindelijk foutloos en gestructureerde stukjes kan schrijven, maar door de obsessie voor AI blijven urgente problemen liggen. Zo luidde Stichting Reframe vorige week nog de noodklok over de achterblijvende diversiteit en inclusie in de marketingsector. Dus laten we voordat AI echt álle aandacht opslokt, het hoofdstuk Gen-Z en Ageism nog even netjes afsluiten.

Boomers en Zoomers in zwaar weer

Veel bureaus houden immers amper het hoofd boven water, laat staan dat ze headspace hebben om jonge talenten goed te begeleiden. Serieuze onboarding? Gedoe. Meelopen met senioren? Geen tijd. Studiereis naar Cannes? Hahaha.

De inclusie van onze Gen-X-oudjes is ook geen feest. Goede bedoelingen van de makers ten spijt, het regent klachten van seniore vakgenoten over de nieuwe Sire-campagne tegen ageism.
Maar het kan allemaal nog erger. Bureaus die door marktomstandigheden moeten saneren, richten de pecuniapijlen niet op stagiaires en junioren, maar op de seniore fatcats. Begrijpelijk, met het elimineren van die exemplaren schiet bezuinigen tenminste lekker op.

Roze olifant

De roze olifant in de kamer? Een hele vervelende weeffout in ons collectieve salarishuis. We weten best dat het salaris van oudere medewerkers uit rijkere tijden tegenwoordig niet meer kan. En dat het salaris van onze zoomers uit de schrale reclame-economie van vandaag niet volstaat. Zonder perspectief op een koopwoning, logeren ze regelmatig elders en verAirbnb’en hun bonsaï-appartementje om nog een beetje rond te komen. Het gevolg laat zich raden: een schadelijke, niet te keren uitstroom van jong en oud talent.

Geen gerommel in de marge

Daarom is het rechtvaardig én verstandig om het salarishuis branchebreed op te schudden. Geen halve maatregelen: Boomers leveren na de zomer collectief 10 procent in om Zoomers fatsoenlijk te kunnen begeleiden en belonen. In de VS is het heel normaal – en geen afgang – om oudere medewerkers een demotie te geven. Je mag misschien niet meer de jongste zijn, maar nog steeds van grote waarde voor het bedrijf. Kijk maar eens goed naar de recente Bureau van het Jaar-foto van TBWA\Neboko.

Met een lager salaris kun je ze wél aan boord houden en bouw je een meer diverse leeftijdsmix naar Ajax-model: jonge aanplant, begeleid door oude eiken. In deze cross-generation-teams hoef je elkaar niet te managen; coaching gebeurt on the job. Jongeren leunen –zeker in spannende situaties – op routiniers. Ouderen leren weer van fris talent, en verlengen zo hun eigen houdbaarheidsdatum. Het is even slikken, maar zo leven we in de reclamewereld -vol Boomers én Zoomers, of hoe we ze naar de laatste marketingmode ook gaan noemen- nog lang en gelukkig.

Dick van der Lecq
Lecq Fotografie & BoardSupporter