Hoe behoud je de rust in een persconferentie

Helaas hebben we niet meer de rechten op de originele afbeelding
adformatie

Dinsdagavond rond een uur of 11 gaven de burgemeester, de hoofdcommissaris en de (plaatsvervangend) hoofdofficier van justitie van Amsterdam een persconferentie naar aanleiding van de gebeurtenissen tijdens de Dodenherdenking op de Dam die avond. Ik wil het nu niet zozeer hebben over de vragen die Marieke de Vries van het NOS Journaal op dat moment stelde (daar is al flink over geblogd en getwitterd). Maar wel over de reactie van 'de driehoek'. Die was professioneel en daardoor werd de rust behouden tijdens de persconferentie.

Iedereen die bij persconferenties betrokken is geweest, kent het fenomeen dat een bepaalde vraag of opmerking de toon kan zetten voor de rest van de persconferentie. En hoe goed de voorbereiding dan ook, 9 van de 10 keer kunnen de Q&A's dan het raam uit, want het kan leiden tot een serie vragen en opmerkingen waar degene achter de microfoon alleen met heel veel moeite en ervaring de boel nog naar het eigen verhaal kan terugbuigen.

Met dat in het achterhoofd vond ik de reactie van de drie mannen achter de microfoon dinsdagavond een goed voorbeeld van hoe het ook kan. Want ondanks de toch suggestieve ondertoon in de vragen van Marieke de Vries (excuus voor het tóch niet kunnen laten er iets over te zeggen), zorgen de antwoorden van Welten, Asscher en Van Straelen ervoor dat het in de persconferentie uiteindelijk weer ging over hetgeen zij konden en wilden melden op dat moment. Dicht bij de feiten blijvend, zonder vooruit te lopen op zaken en zonder in te gaan op What if... vragen. Of zoals Bernard Welten zei in antwoord op een als... dan vraag: As is verbrande turf.

Ja, de gestelde vragen vormen stof tot nadenken. Maar de antwoorden vormen voor mij stof tot bestuderen. Kijkt u maar , vanaf ca. 05:20.

Plaats als eerste een reactie

Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!

Word lid van Adformatie → Login →
Advertentie