Obama en de jassenparade

Wat een vlekkenloos verlopen postitieve show; het concert ter gelegenheid van de inauguratie van Obama. Wat mij opviel, waren de jassen.

Helaas hebben we niet meer de rechten op de originele afbeelding
adformatie

Wat een vlekkenloos verlopen postitieve show; het concert ter gelegenheid van de inauguratie van Obama. En iedereen keek blij. Dat gaat ook vanzelf met de Obama’s. Ze bleven niet stil zitten; lekker meebewegen en –zingen. De dames Obama wisselden van stoel. Moet kunnen. Alleen The President Elected bleef op de plaats die hij volgens het protocol moest innemen; naast zijn tweede man. De kinderen namen foto’s van hun idolen: de dames Shakira en Beyoncé. Het belooft een losse boel te worden met de Obama’s. Heerlijk! Het kan niet anders dan dat iedereen het feestterrein gisteravond swingend heeft verlaten. Recessie? Welnee. Wij hebben er zin in! Amerikanen krijg je niet klein. Alles is groots. En wie het groot aanpakt, krijgt het groot terug. Daar willen we in Nederland maar niet van leren. Maar dat terzijde.

Wat mij opviel, waren de jassen. Het was koud in Washington en het geld voor de warmtekanonnen op het podium was op, denk ik dan maar. Dus hielden de artiesten hun jas en handschoenen aan. Kan je je voorstellen hoe dat voelt. Of juist niet voelt. Een microfoon in een gehandschoende hand? Ik zat erop te wachten dat iemand zijn microfoon zou laten vallen. Niet gebeurd. Maar Byoncé laat op een Youtube filmpje wel zien dat ze bevroren vingers had aan het eind van de dag.

Wie optreedt, trekt over het algemeen zijn beste pak aan. Ik kan het weten, want ik treed in de weekends ook wel eens op in een Nederlandse achterafpodium. Meestal is het warm op een podium. Van de verlichting, de mensen en je eigen inspanning. Voor echte popsterren is hun outfit een belangrijk onderdeel van de show. Het knalt de zaal in. Kleur, glitter, zwieren, spotlight. Tot op grote afstand moeten ze je tenslotte kunnen volgen.

Maar tijdens het concert der concerten, waar iedereen het koud had, zag ik maar een kleur handschoenen. Zwart. Ik heb geen artiestenhandschoen gezien; een optreed-handschoen. Heel droevig werd ik van het immense koor in een vormeloos sportjack. Meer iets voor de Olympische winterspelen, dacht ik. En dan de solo artiesten. Ik kan me voorstellen dat een beroemdheid off duty een onopvallende jas aandoet wanneer om niet herkend te worden. Maar, als je met diezelfde jas optreedt op het inauguratiefeestje van de nieuwe president van Amerika....... Ik miste de optreedjassen.

Nee, het gaat niet goed met de jas. Ook de gewone burger maakt er een potje van. Het Nationale volkskostuum in Nederland is de skijack over het maatpak. Dat kan beter. Dit is een pleidooi voor de betere jas. Beyoncé gaf het goede voorbeeld. Fabrikanten, durf ons te verleiden met jassen waar de wereld ook op regenachtige dagen vrolijk van wordt. Een optreedjas voor artiesten. En voor de gewone burger jassen die passen bij de mood van de dag. Laten wij consumenten alvast gaan kijken wat er in de uitverkoop nog te krijgen is. Helpen we de winkelier ook nog een handje de recessie uit.

Plaats als eerste een reactie

Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!

Word lid van Adformatie → Login →
Advertentie