Maandagochtend opende het FD groot (login) met het plan van ING om bedrijven inzicht te geven in het betaalgedrag van klanten. Of, zoals ING het zelf verwoordde: ING onderzoekt ‘of er belangstelling is onder klanten om ze, passend bij hun bestedingspatroon, relevante aanbiedingen te doen van andere partijen’. Een formulering die herkenbaar is uit duizenden. Want wie heeft zich niet eens aangemeld voor een of andere nieuwsbrief met in het aanmeldproces een dergelijke zin. Nadat andere media het bericht – al dan niet goed geformuleerd – overnamen, was het wachten tot de mediastorm de kop op zou steken.
Heupen en voeten
In eerste instantie leek de online discussie vooral gelijkenis te vertonen met de discussies na de recente verkoop van Whatsapp aan Facebook of – langer geleden – de verkoop van Hyves aan TMG. Verontwaardiging uit de heup, waarvan je je kunt afvragen in hoeverre de verontwaardiging leidt tot daadwerkelijk stemmen-met-de-voeten. Zoals bij de 35% van de respondenten die in een onderzoek antwoordden in verband met hun zorgen over privacy na de verkoop van Facebook Whatsapp in te ruilen voor Facebook Messenger.
Achterdochtig
Maar er was meer aan de hand. 'Men' heeft ‘het’ 'de banken' nog steeds niet vergeven. Wat ‘men’, ‘het’ en ‘de banken’ nu precies inhouden, is niet duidelijk, maar de reputatie van de financiële sector is nog zeer broos. Je kunt als bank nog zo goed hebben nagedacht over alle voors-en-tegens, de buitenwereld zal alles per definitie met argwaan en achterdocht ontvangen. Op zijn minst. Het is eenzelfde benadering die er voor zorgde dat een uitspraak van de rechter over 3 (drie) medewerkers van SNS REAAL die alsnog recht hadden op een extra beloning leidde tot koppen als ‘SNS REAAL moet van rechter toch bonussen uitbetalen’. Feitelijk niet onjuist, maar een goed voorbeeld van de manier waarop framing over de financiële sector nu werkt.
Broze positie
Datzelfde overkomt nu ING Bank. Er is vanalles te zeggen over de manier waarop de bank het nieuws naar buiten bracht. Zorgde het FD misschien voor een te zakelijke invalshoek van nieuws dat een bredere impact heeft? Was het wellicht beter om een proef als deze niet via het Financieel Fit programma, waarover Charles Huijskens in misschien wat grote bewoordingen toch een belangrijk aspect van aanstipt? Was lancering via een volledig low-budget merk beter geweest (waarom zou zoiets bij apps wel werken en bij een betaalrekening niet)? Het begint echter bij de broze positie van banken in het algemeen.
Don’t be evil
Maar er is nog een ‘verliezer’: de discussie over de omgang met persoonlijke en vertrouwelijke gegevens. Want aan de ene kant vragen we ons voortaan altijd af ‘What would Google do?’. Aan de andere kant is er dat andere Google-gerelateerde motto: ‘Don’t be evil’. Nadat het punt over de 1,8 miljoen gesprekken werd verengd tot ‘Blijft Plasterk of moet ‘ie weg’ en nadat de Facebook-Whatsapp discussie ook snel verwerd tot een ‘Het zal wel’, zit nu het imago van banken een discussie over de kern van het idee van ING Bank in de weg.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!