Het Raoul Heertje effect

Vorig jaar had Raoul Heertje een intrigerend praatprogramma dat ging over het maken van een praatprogramma (zie hier enkele afleveringen). Het was een vervreemdend effect, omdat je de hele tijd naar de wereld áchter de camera zat te kijken, of je daar in ieder geval bewust van was. Die aanpak doet nu ook zijn intrede bij reguliere programma's. Waardoor die obligate mediatrainingtips ineens heel actueel worden.

Vooropgesteld: mediatrainingen vind ik dus heel erg nuttig. Ze hebben niets te maken met het sugar coaten van woordvoerders, directieleden, bestuurders of wat dies meer zij. Mits goed uitgevoerd, zorgen ze er voor dat je net even wat zekerder de camera en/ of microfoon tegemoet treedt.

De eerste keer dat je met een bepaalde mediatrainer te maken krijgt, wordt er zo goed als altijd een lijstje besproken van do's en dont's. Voor een deel usual suspects als kledingadvies en houding, maar zeker ook tips in de categorie: laat ze je niet naaien. Let op of er geen microfoons al open staan, ook al zit je nog niet aan tafel. Let op of camera's draaien, etc. Het lijken dooddoeners, maar het zijn tips om rekening mee te houden.

Met de nieuwe programma's De Slag om Nederland en RamBam wordt het belang van dit soort tips naar een nieuw niveau gebracht. Treed je namens een organisatie in die programma's op, dan lijkt de camera altijd te draaien. Niet soms even niet. Nee, hij draait altijd. Dat is heel vervelend. Maar je kunt er vanaf nu ook rekening mee houden. Of op inspelen.

Twee voorbeelden: een uitzending van De Slag om Nederland met voor de tweede maal aandacht voor KPMG en een uitzending van RamBam over vertrouwelijke dossiers van ABN AMRO. Het gaat me niet inhoudelijk om de casussen. Maar je ziet goed de aanpak bij deze programma's, hoe er met woordvoerders wordt omgegaan en hoe je daar als woordvoerder ook gewoon op in kunt spelen.

Mijns inziens minstens zo nuttig als een krantenartikel over hoe je als politicus Rutger aan kunt (zie hier).