Klein leed: het journalistieke schot hagel

Voorlichters zijn zo onbetrouwbaar als wat en als je een reactie van een organisatie wilt hebben, geven ze niet thus. Zo, dat populistische standpunt is er ook weer uit. Nu mag ik even. De afgelopen weken is het namelijk een aantal keer gebeurd, dus een slechte journalist zou het een trend noemen. Misschien zelfs alarmerend. Wat? Het journalistieke schot hagel.

Helaas hebben we niet meer de rechten op de originele afbeelding
adformatie

Anno 2011 is het mogelijk om op allerlei manieren een woordvoerder te bereiken. En ik vind het geweldig. Voor mij maakt het niet uit of een vraag via telefoon (vast, mobiel), via het contactformulier op de website, via de mail, via Twitter of via sms binnen komt. Iedere vraag is er eentje om op te pakken.

Natuurlijk, het heeft ook nadelen. Zo maakt zich toch enig gevoel van nervositeit van mij meester op het moment dat een journalist EN een mail stuurt EN het contactformulier invult EN er nog eens achteraan belt. U kent het gevoel vast wel, want net als ik heeft u vast en zeker ook collega's die vergelijkbare acties weten te ontplooien.

Maar nu zijn er dus ook enkele journalisten die bovenstaande niet alleen op woordvoerder toepassen, maar 'voor de zekerheid' toch ook nog even woordvoerder benaderen. Just in case, zullen we maar zeggen.

Natuurlijk we rennen op die manier dubbelhard voor de pers. Maar dat wordt opgeheven door het feit dat we iets gewoon dubbel aan het doen zijn. Dan wordt het erg verleidelijk om op gegeven moment dubbel zo hard in de remmen te knijpen. Maar dat doen we niet. Tuurlijk niet. Maar het zou fijn zijn als deze trend uit het einde van 2010 uiteindelijk gewoon een incident bleek te zijn.

Plaats als eerste een reactie

Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!

Word lid van Adformatie → Login →
Advertentie