Hoe integreer je duurzaamheid en maatschappelijk verantwoord ondernemen in een branche die is geënt op consumeren, het laten groeien van bedrijven en, ironisch gezien, het verbloemen van de harde werkelijkheid? In de eerste instantie lijkt dat een onmogelijke taak. Onderzoek wijst uit dat er slechts een klein aantal fundamenteel duurzame oplossingen bestaan om de groeiende vraag naar voedsel, drijvende afvalbergen en klimaatproblemen adequaat op te lossen. En één daarvan is de voor de marketingbranche paradoxale term ‘consuminderen’; er moet minder worden verkocht. Onhaalbaar.
De hedendaagse visie op een beter milieu begint steeds bij de consument. Recyclen, energie besparing, het afnemen van groene energie, het rijden van elektrische auto’s en het kopen van biologische producten. Nu is dit laatste een punt dat zeer recentelijk in twijfel is gebracht door het onderzoekscentrum voor landbouw waar wordt beweerd dat intensieve veeteelt de enige oplossing is om zo efficiënt mogelijk aan de groeiende vraag te voldoen. De consument wordt vegetarisch, de consument gaat belasting op vervuilende producten betalen en de consument moet opzoek naar betaalbaar biologisch en duurzaam geproduceerd voedsel. Maar dit duurzame leven kost de consument extra geld en is dus niet weggelegd voor een groot gedeelte van onze samenleving; laat staan voor de wereldbevolking.
En de consument is niet de enige die naarstig opzoek is naar een betere wereld. Een aantal multinationals steken ook hun nek uit zo groen mogelijk te ondernemen. Helaas voor deze partijen wordt deze ‘effort’ gelijktijdig teniet gedaan door Chinese conculega’s die in grote mate de uitstoot regels en duurzame productie aan hun lotus-schoen lappen.
Maar buiten nieuwe groene middelen als reverse graffity en mos-vertising om blijft duurzaam reclame maken vaak buitenschot. Waarom is de reclamecampagne een onderdeel van de bedrijfsvoering waar nog weinig tot geen rekening wordt gehouden met duurzaamheid? Omdat het meer geld kost en minder oplevert? ‘Groene’ ondernemingen proppen toch nog miljoenen folders door brievenbussen, geven vliegreizen cadeau en hangen in honderden energieverslindende abribakken. Daar is nog zo’n grote slag te maken. Niet qua boodschap en campagnethema, maar qua productie, middelenkeuze en concept. Meer pixels, minder papier bijvoorbeeld. Biljoenen gaan er wereldwijd om in reclamecampagnes, maar het eerste grote 100% duurzame netwerkbureau dat ook ‘nee’ durft te zeggen tegen ‘vervuilende’ klanten moet het licht nog zien te vinden. En dat in een markt waar imago van essentieel belang is.
En als we nou eens de focus verleggen van de multinationals en consumenten, naar het MKB, de meest bruisende tak van de wereld. 99% van de werknemers wereldwijd werkt in het MKB. Waaronder ook de meesten van ons. Want waar een duurzaam leven voor de consument een dagelijkse kostbare zoektocht is, blijkt die keuze voor bedrijven veel minder lastig door te voeren én levert naast een goed imago ook nog eens wat op. Ik heb het dan niet alleen over groene energie, duurzame webhosting, minder printen, alleen lokaal personeel, maar ook over een stuk duurzaamheid in het product dat we leveren: een reclamecampagne.
99% van de wereldbevolking. En al die bedrijven krijgen vroeger of later te maken met ons als reclame/communicatiebureau. Als alle mensen die in het MKB werken zich bewust gaan bezighouden met duurzaam ondernemen zijn we in één klap klaar. Hoe uniek is het dat wij als branche de verbindende factor kunnen zijn in het aanjagen van een duurzame maatschappij. Het is dus ook aan ons de uitdaging om de volgende gedachte even in het achterhoofd te houden: duurzame marketing is geen tegenstrijdigheid.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!