Dat kinderen onzeker kunnen zijn is geen nieuws, dat meisjes net iets vaker onzeker zijn dan jongens ook niet. Maar wat wel verontrustend is, is het feit dat jonge meiden vaak hun droom of hobby in de koelkast zetten omdat ze zich onzeker voelen.
Voor iedereen die realtime op social wil 'bijblijven' de laatste statistieken/data.
Vandaag, wilde een bedrijf, nee een leuke jonge (social) vrouw, met mij een afspraak maken. Zij stuurde mij een Direct Message (DM) via Twitter (ik volgde haar al, immers mensen doen zaken met mensen). Echter ik kon haar niet terug DM'en. Want (!) zo zei zij: ik volg je vanuit ons corporate account (en logo/tevens een 'zenden' acccount) dus, zei zij, volg die en we maken een afspraak... Natuurlijk niet gedaan.
Vanochtend tweette Rik mij een link over branded content. Ik vroeg/vraag me af waarom er nog steeds zo weinig, online althans, echte organisatieverhalen naar buiten gebracht worden?
Gisteren zijn we in onze organisatie gestart met het uitrollen van onze social media policy campagne (gemaakt door het Rotterdamse bureau RauwCC). Zowel door onze medewerkers (die er soms expliciet om vroegen) als veel externen, is deze goed ontvangen. Echter een aantal mensen reageerden - op zijn zachtst gezegd - verontwaardigd. Waarom bemoeit een organisatie zich met het online gedrag van de medewerkers?
het lijkt wel alsof iedere dag er een socialnetwerk bijkomt...