Consumenten geloven merken al lang niet meer op hun blauwe ogen, maar willen weten waar ze voor staan. En wat ze betekenen voor de wereld om hen heen. En dus zijn merken verhalen geworden. Want zonder een goed verhaal geen persoonlijkheid, geloofwaardigheid, toegevoegde waarde en dus geen business. Opgeteld bij de inmiddels chronische reclamemoeheid van de consument, lijkt contentmarketing de belangrijkste weg voorwaarts om succesvolle marketing te kunnen bedrijven.
Maar dan wel met content die z’n waarde dient te vinden in inhoud, design en context.
Onafhankelijke journalisten zouden uitkomst bieden, zo redeneert reclamebureau FHV BBDO die recentelijk een unit lanceerde waarbij (vak)journalisten verhalen van merken - en de domeinen waarin zij bewegen - gaan brengen. Dus voor de helderheid: een merk dat een onafhankelijke journalist betaalt voor het maken van een verhaal. Uiteraard een dynamiek die de aloude discussie rondom onafhankelijke journalistiek nieuw leven inblaast.
Rondom de lancering van de Netflix-serie Narcos, over de opkomst en ondergang van de Colombiaanse drugsbaas Pablo Escobar, schreef the Wall Street Journal de tot de verbeelding sprekende kroniek ‘Cocaineomics’ over het door Escobar opgezette Medellin-kartel, zijn puissante omzet en gewelddadige exploitatie-model. Een verdiepend en onderzoeksjournalistiek verhaal verteld langs de contouren van de serie Narcos. Maar onafhankelijkheid wordt niet voorgewend.
Op zichzelf is er niks mis met het vertellen van een merkverhaal met een journalistieke blik. Sterker nog, journalisten zijn verhalenvertellers bij uitstek. Ik zie een toekomst met Multi Channel Networks niet alleen voor bloggers en youtubers, maar ook voor journalisten en brand editors. Maar het benoemen van onafhankelijkheid in het domein van branded content is feitelijk onjuist én vertroebelt de in potentie waardevolle propositie. Een schijnzekerheid waar we zonder mee kunnen.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!