“Papa, niet op je telefoon kijken!” Mijn zoon van drie jaar heeft het door. Zijn vader is telefoonverslaafd. Hij checkt zijn telefoon obsessief. Bij het ontbijt. Tijdens etentjes. In de kroeg. Op straat. Op de fiets terwijl hij ook nog probeert te sturen. Onlangs nog, in de spin op de kermis. Dat ging maar net goed. Of tijdens het duplo’en. Telefoonverslaafd. Op zichzelf al erg. Maar dat je daar door een driejarig ventje op wordt gewezen, is pas echt erg.
Goed. Dan leg ik nu ook maar meteen een volledige bekentenis af. Ik check mijn telefoon ’s ochtends aan het ontbijt. Dat terwijl ik mijn kinderen vertel dat ze niet met speelgoed aan tafel mogen zitten. Een smartphone is geen speelgoed. Punt. Uit. En eet nu eens je boterham op. Met één hand vul ik de broodtrommels, met de andere swipe ik nog even langs mijn mail, nu.nl en mijn social updates.
Ik check mijn telefoon als ik op de WC zit. Een privé momentje om nog even wat mails weg te werken. Ik check mijn telefoon zodra ik ook maar langer dan 5 seconden ergens op sta te wachten. Maakt niet uit waarop. De bus. De magnetron. De gemeente ambtenaar. Ik check mijn telefoon zodra mijn tafelgenoot naar de WC gaat (die daar vast even zijn telefoon gaat checken). Ik check mijn telefoon voordat ik ga slapen. En soms ook nog even ’s nachts.
Ik check mijn telefoon vaker dan goed voor me is. En weet vaak niet eens waarom. Drie minuten geleden eigenlijk ook al niet. Dikke kans trouwens dat je zelf ook verslaafd bent. Want zeg eens eerlijk: waar zit, lig, hang, sta je nu eigenlijk deze column te lezen? A. in bed. B. op de WC. C. ergens anders. En wat check je dan eigenlijk?
Nee, ik ben niet de enige met een telefoonverslaving. Dat is onderzocht. De gemiddelde smartphonebezitter checkt z’n telefoon 221 keer per dag. Tring tring. 221 keer. Zo zijn er mensen die 65 keer per dag hun internetbankieren app raadplegen. Niet alleen aan het eind van de maand, maar elke dag. 65 keer. Dus. Benieuwd hoe vaak je zelf je telefoon checkt? Installeer dan Checky. Een app om te checken hoe vaak je telefoon checkt. Veel gekker moet het niet worden.
Ik heb mezelf geleerd om mijn telefoon in één handige beweging uit mijn broekzak te toveren, zoals een Sheriff in het Wilde Westen zijn pistool uit z’n holster trok. Voor ik het weet heb ik ‘m vast. En ben ik ‘iets’ aan het checken. Geen idee wat eigenlijk. Mail. Twitter. Facebook. LinkedIn. Internetbankieren. Digitale rusteloosheid. En ik ben er eigenlijk wel klaar mee.
Steeds vaker vraag ik me af, waar ben ik nu eigenlijk? Op dat koude stationsperron of zit ik in mijn telefoon. Veilig bij mijn vrienden (nou goed, mijn connecties) die allerlei zin en onzin met me delen. Ja, waar ben ik eigenlijk? In hoeverre ben ik mentaal nog op de plaats waar mijn benen op de grond staan?
Ik wilde wel wat minder. In de speeltuin, met mijn zoon, zette ik mijn telefoon impulsief in de ‘vliegtuigstand’. Ik voelde me een idioot. Je telefoon in de vliegtuigstand zetten, zodat je (een volwassen man) er even niet op hoeft te kijken. Maar ik moet zeggen het werkte bevrijdend. Na twee uur switchte ik weer terug, en bleek ik 43 app’jes, 5 voicemails, 17 mails, en honderden tweets te hebben gemist. Nou ja, gemist. Niet echt.
Ik snakte naar meer. Een telefoonvrije dag is me nog niet gelukt. Telkens als ik denk ‘dit wordt ‘m, mijn telefoonvrije dag’ verzin ik wel een onzinnig excuus waarom ik juist die dag bereikbaar moet zijn. Gelukkig kwam er onlangs een nieuwe telefoon op KickStarter. De #NoPhone. Een stuk plastic in de vorm van een iPhone. Die moet ik hebben. Jullie ook. Of doe zoals Evgeny Morozov, schrijver van The Net Delusion, en stop je telefoon in een kluisje met timer. En doe je schroevendraaiers er ook bij, als je echt even telefoonvrij wilt zijn.
Fotografie: Babycakes Romero (uit de serie: “The Death of Conversation”)
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!