Het begrip allochtoon verdwijnt uit de officiële woordenschat en dat is maar goed ook. Autochtoon en allochtoon zijn op zichzelf al complexe en verwarrende woorden. Als die dan als determinerende begrippen in een politiek en sociaal gevoelig dossier worden gebruikt, ligt stigmatisering voor de hand. Met name de onduidelijkheid biedt ruimte voor verkeerd gebruik waardoor het woord allochtoon zich heeft kunnen ontwikkelen tot een containerbegrip voor de mensen met een niet volledig melkboerenhollandse achtergrond, in een dikwijls negatieve context.
Helder taalgebruik
Hieruit blijkt weer hoe belangrijk het is zaken helder te benoemen, zeker als overheid. Het taalgebruik dient immers door brede lagen van de bevolking te worden begrepen. Wilders-adepten zullen ongetwijfeld terugvallen op volstrekt generaliserende termen als buitenlanders of Marokkanen, voor zover ze dat niet al doen. Stigmatisering is helaas van alle tijden, de overheid dient hier boven te staan in gedrag en taalgebruik.
Minder makkelijk
De nieuwe termen personen met een Nederlandse - en personen met een migratieachtergrond, zijn langer, minder makkelijk in het gebruik, maar wel duidelijker en dat wordt in dit geval terecht belangrijker geacht. Ze zijn ook veel beter dan het denigrerende medelander of het beperkende migrant. Het gaat immers om mensen. Personen met een naam, gezicht, een verhaal en uiteindelijk allemaal Nederlanders. Die laatste term is overigens ongeschikt, differentiatie is noodzakelijk is voor effectieve communicatie.
Goed uitleggen
Toch moet zelfs een beschrijving goed worden uitgelegd. De kwalificatie persoon met een migratieachtergrond geldt bijvoorbeeld alleen voor de mensen die daadwerkelijk zijn geëmigreerd en hun kinderen. Ben je een kind van twee ouders met een migratieachtergrond die beiden geboren zijn in Nederland dan ben je zelf een persoon net een Nederlandse achtergrond. Volgt u het nog?
Ik kan me voorstellen dat er in deze architectuur nog wel verdere specificatie nodig is omdat er nu eenmaal verschillende migratieachtergronden zijn. De integratieproblematiek van Molukse, Poolse of Syrische mensen zou bijvoorbeeld om een individuele aanpak en benoeming kunnen vragen. Binnen deze beschrijvende naamgevingsstrategie dient er dus ook te worden nagedacht over de invulling van de subsegmenten.
Enige interne complexiteit
Zoals met de meeste strategieën zal de correcte en consequente implementatie ervoor moeten zorgen dat de nieuwe benaming een succes wordt. Dit vergt enige interne complexiteit. Het zij zo, dat is nu eenmaal de voorwaarde voor externe eenvoud. Allochtoon is op weg naar de uitgang, welkom personen met een migratieachtergond.
Photo credit: Guzmán Lozano via Foter.com / CC BY
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!