Griepprik en de macht van social media

Vorige week heb ik een presentatie over social media gegeven naar aanleiding van mijn nieuwe boek ‘Twitteren op je werk’. Ik had de eerste slide nog niet laten zien of we kregen een discussie over de invloed van internet en sociale netwerksites op besluitvorming van burgers. Aanleiding de Mexicaanse griep, en de ervaringen met de campagne rond de mogelijkheid ingeënt te worden tegen baarmoederhalskanker.

Helaas hebben we niet meer de rechten op de originele afbeelding
adformatie

De meeste mensen ageren tegen de communicatie van de overheid en het zwakke optreden van minister Klink. Ik heb daar vraagtekens bij. Natuurlijk zijn er veel verbeteringen mogelijk, maar juist Klink is de afgelopen maanden redelijk consistent in zijn boodschap geweest. Juist de media er omheen waren steeds aan het schommelen. In het begin was er in de media een soort paniek, daarna vond men de minister te zwaar reageren met het inkopen van zoveel vaccins (zou zelfs sprake zijn van een band met de farmaceutische industrie). En nu de eerste griepdoden bekend zijn, zou de minister weer te laconiek reageren. Raar hoor.

Hoewel ik een groot fan ben van de social media en internet, zie ik hier een van de negatieve kanten van de opkomst van deze media. Eens te meer blijkt dat iedereen op internet gelijk is. Niet je CV doet ertoe, maar de kracht waarmee je je verhaal brengt. Dus een commissie van 32 professoren in de gezondheidzorg wordt op internet makkelijk overtroefd door een verpleegster of zelfs een leek die met enthousiasme haar of zijn verhaal brengt, wiens bericht daarna wordt doorgestuurd naar vrienden en bekenden. De reguliere media nemen dat gedrag over. Van de week op ‘Goedemorgen Nederland’ - reeds bekend van het geruchtmakende interview met Pieter Lakerman - werd nu een huisarts aan het woord gelaten die uitspraken deed over de samenstelling van de griepprik, waar deskundigen de slappe lach van zouden krijgen. Alleen, kwamen die deskundigen niet aan het woord en de huisarts wel. En Nederlanders zijn dol op klokkenluiders en tegendraadse sprekers. Wat het effect nog versterkt.

Het resultaat? Ondanks de zorgen over de Mexicaanse griep en baarmoederhalskanker kiezen veel mensen ervoor om zich niet in te laten enten. Want met de onzekerheid gaan mensen op internet op zoek naar meer informatie. En zo vinden ze nog meer, deels elkaar tegensprekende berichten. Van deskundigen en leken.

Dan treedt een ander mechanisme in werking. Als mensen verschillende meningen hoort die elkaar deels tegenspreken, worden ze onzeker en afwachtend. Onzekere mensen in verwarring komen niet in actie maar wachten af. Het zekere voor het onzekere nemend (lees Heath & Heath en Paul Postma). En omdat men in deze democratische maatschappij veel minder geloof hecht aan deskundigheid, wetenschap en politiek, is het veel moeilijker geworden om meningen af te wegen. En kiest men er voor geen griepprik te nemen. Terwijl je er een vervelende ziekte mee zou kunnen voorkomen. Waren we vroeger verbaasd dat ouders in de ‘bible belt’ hun kinderen injecties ontzegden, nu blijkt 60 procent van de Nederlandse bevolking dit gedrag te vertonen. Een situatie waar we ons als communicatiespecialisten snel in zullen moeten verdiepen.

Plaats als eerste een reactie

Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!

Word lid van Adformatie → Login →
Advertentie