De reputaties van ceo’s en organisaties raken steeds meer met elkaar verbonden. Recent voorbeeld van waar het weer mis ging waren de racistische uitspraken van Donald Sterling, eigenaar van de NBA-basketbal club Los Angeles Clippers. Tegen zijn vriendin zei hij: 'Don't bring black people to my games', een uitspraak die op tape werd vastgelegd en naar buiten kwam. Wat begon als een persoonlijk issue voor de clubeigenaar groeit inmiddels uit tot een impactvol reputatieprobleem voor de club zelf. Omdat een adequate crisisresponse van zowel de club als haar eigenaar uitblijft heeft inmiddels een aantal corporate sponsors de samenwerking beëindigd met de club. Onder hen bekende namen als Virgin America en Mercedes Benz. Maar ook merken als Corona, Samsung en Red Bull hebben maatregelen aangekondigd. Zij willen hun merkreputaties natuurlijk niet koppelen aan racisme. De media, waaronder de Huffington Post, doen daar vanzelfsprekend breed verslag van. De NBA schorste Sterling voor het leven.
Weinig behoefte aan advies
In een onderzoek van The Executive Network onder 220 topbestuurders van multinationals bleek onlangs dat bestuurders weinig behoefte hebben aan advies over hun persoonlijke reputatie. Zij maken zich dus geen zorgen. De vraag is daarbij of zij zich wel bewust zijn van de rol en impact die zij hebben op hun eigen organisaties. Niet alleen vanuit hun rol als bestuursvoorzitter, maar zeker vanuit het handelen als privépersoon.
Tegelijkertijd zie je de druk vanuit de omgeving op bestuurders toenemen. De omgeving is dominant, kritisch en steeds harder in haar oordeel. Uitglijders die niet hersteld worden zijn al snel noodlottig omdat de buitenwacht wil dat er koppen rollen. Ook de commissarissen liggen steeds meer onder vuur als hun toezicht op de bestuurders te wensen over laat.
Bestuurder onder druk
Als een bestuurder eenmaal persoonlijk onder druk komt, dan heeft dit ook direct gevolgen voor de organisatie(s) waaraan hij verbonden is. Kortom de wereld eist niet alleen van Sterling actie, maar ook van de club zelf. Als dan een adequate response uitblijft zowel persoonlijk als vanuit de organisatie, dan trekt de omgeving haar conclusies en is onverbiddelijk. En terecht natuurlijk want bestuurders vervullen immers altijd een voorbeeldrol. En zij zijn en blijven -ook privé- de representant van de organisatie. Zij zijn het die de reputatie van de organisatie maken of breken.
Afrekening
Natuurlijk is het in de praktijk de dagelijkse performance van de gehele organisatie die bepalend is voor de vorming van de reputatie in de omgeving. Maar natuurlijk begint alles bij de top van de organisatie. Dat geldt niet alleen bij de ontwikkeling van de reputatie, maar juist ook bij de bescherming ervan. Bestuurders kunnen zich dus niet verstoppen en zullen hun verantwoordelijkheid nadrukkelijk moeten nemen. Volgens Crisisexpert James Lukaszewski is het optreden van het topmanagement randvoorwaardelijk voor de crisisresponse. Als die rol uitblijft dan is het wachten op de ‘afrekening’. En die begint bij de Los Angeles Clippers inmiddels duidelijke vormen aan te nemen.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!