Onder bestuur dan te verstaan het lokale management van Philip Morris, de lokale overheid en de rijksoverheid en influentials als de OR en de FNV. Aandoenlijke taferelen ontvouwden zich voor onze ogen. Angstige of gefrustreerde werknemers wisten niet veel meer uit te brengen dan “we wachten maar af”. Wat u zegt ! In al die jaren dat ze daar werkten – gemiddeld een paar decennia, zo te horen – hadden ze kennelijk nog nooit begrepen dat het roken in de Westerse wereld drastisch was afgenomen. Dat het misschien verstandig was zich toch ook eens voor wat functies elders bij te scholen. In plaats van te denken dat ze tot in de eeuwigheid pakjes konden blijven produceren waarop staat: ”Roken is dodelijk”. Maar er was uiteraard geen vakbondsman, gemeentebestuurder of UWV-er die daar eens fijntjes op wees.
Een lieve vakbondsmevrouw kondigde natuurlijk aan “dat er keihard geknokt” ging worden voor het behoud van banen. Ze vergat te vertellen tegen welke windmolens precies strijd geleverd zou gaan worden. Geen journalist die even om precisering vroeg. Inmiddels blijkt dat het door Philip Morris ooit genoten belastingvoordeel te zijn. Inderdaad een hele adequate nieuwe-banenmotor.
De Poelifinario ging naar de burgemeester die zich nota bene “overrrompeld” voelde vanwege dit massa-ontslag. Hij zei: “nog vanmiddag met de directie van Philip Morris in gesprek te gaan om te zien wat de mogelijkheden zijn voor het personeel”. Wat had u zelf gedacht burgemeester ? Gelukkig was er nóg een realist in het College van B&W. De wethouder van Economische Zaken, eerst zó boos over het nieuws dat hij vanwege zijn emoties de persconferentie niet kon bijwonen, bracht later toch nog uit: ”We zullen er bij de directie op aandringen ervoor te zorgen dat Bergen op Zoom op een goede manier wordt gecompenseerd voor dit verlies.” Toi, toi, toi wethouder !
Waarom dacht u dat de top dogs van Philip Morris dit besluit hadden genomen. Zou dat iets met het verlangen naar nog hogere opbrengsten te maken kunnen hebben gehad ?
Wat al deze (oprecht bewogen ?) mensen gemeen hebben, is dat zij nog niet eens tot zich hebben laten doordringen, dat we sinds de uitvinding van de banken, de effectenbeurzen en de ICT in een geglobaliseerde, kapitalistische samenleving wonen, waarin bedrijven footloose zijn geworden. En wat is in die wereld je grootste kans op welvaart ? Dat je vooruit kijkt, ontwikkelingen voorblijft, innovatief bent, dat je goedkoper bent dan de concurrentie en zeker niet rust op je veronderstelde lauweren. De radicale tegenhangers van Bergen op Zoom, zeg maar.
Want hoeveel trips hebben de OR, het FNV of het stadsbestuur dan zelfs maar naar het hoofdkwartier van Philip Morris gemaakt om eens te proeven hoe ze daar denken ? Bijvoorbeeld over de verplaatsing van productie naar andere werelddelen ? Nul trips natuurlijk.
Hoeveel onderzoeken heeft het College van B&W dan laten plegen om in kaart te krijgen hoe kwetsbaar het lokale bedrijfsleven is ? Welke nieuwe werkgelegenheid is op basis daarvan vervolgens aangetrokken of ontwikkeld? Wanneer dan? Met hoevéél werkgelegenheid als resultaat?
Je kunt dat alles natuurlijk proberen af te doen als provinciale knulligheid. Maar het griezelige is dat Bergen op Zoom wel eens een “model” zou kunnen zijn voor hoe scherp we in Nederland onze welvaart in het oog houden. Ja, we hebben 9 topsectoren met dito beleid. Een flink aantal innovatieve ondernemingen blijkt sterk genoeg om een leuke beurt te maken op de Hannover Messe. Onze minister-president liet zich die kans op profilering ter plekke dan ook niet ontgaan.
Maar toen het ging om hulp aan Bergen op Zoom verklaarde hij zich niet thuis. In plaats van dat signaal voor onze structurele bestuurlijke zwakte aan te grijpen en iedereen op scherp te zetten. Inclusief zijn ministers van Financiën, Economie en Sociale Zaken, zodat die de recente financiële meevallers niet gaan versnipperen over 3 oppositiepartijen.
Maar in kaart gaan brengen waar we als Nederland staan en razendsnel een aanvalsplan in elkaar zetten. We zakken alsmaar op relevante lijstjes. Kan de overheid dan werk scheppen ? Nee, maar ze kan wakker schudden, richting suggereren, voorwaarden scheppen, launching customer zijn.
Wat dat alles met communicatie en beeldvorming te maken heeft ? Alles! De burger meer vertrouwen geven in de politiek en het openbaar bestuur - van gemeente tot EU - begint met merkbaar waken, analyseren en vooruitkijken.
FNV, gemeenteraad en Tweede Kamer zijn nu druk doende met nakaarten, ons nationale gezelschapsspel. Onze machthebbers kun je dan ook alleen maar toeroepen: “Houd u vroom!”.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!