Gebrek aan creativiteit of luiheid?

Wat mij soms opvalt is dat verschillende merken vaak eenzelfde creatief concept hanteren. Herinnert u zich nog de Sony Bravia televisie met die duizenden balletjes die de berg af kwamen rollen?

Afgelopen zomer tijdens het WK was het de beurt aan Hyundai die dat concept hergebruikte; je zag een voetbal veranderen in duizenden balletjes en hun weg zoeken over de straat.

Kort daarna was het TPG dat het wat bescheidener aan
liet pakken en hetzelfde idee uitvoerde met 'slechts' 1 balletje.

Misschien was dat laatste om budgettechnische redenen.
Nog een voorbeeld. KPN heeft een mooie campagne met 'Sluit je aan".

Vorig jaar waren er in de stad abri's te bewonderen met daarop een lange rij van mensen die elkaars hand vasthouden. Kort daarop zie ik in abri's communicatie-uitingen van UPC hangen waarbij er een rij van
mensen die blauwe ballonnetjes vasthouden onder het mom dat er zich al 750.000 mensen hebben aangemeld bij UPC voor digitale telefonie.

Tot slot nog een recente observatie. Afgelopen week zag ik een commercial waarin het automerk Nissan zijn Micra aanprijst. Opvallend daarbij is dat dit merk een pay-off hanteert waarbij het merk variatie aanbrengt op het "I love ?"-principe door het woordje love te
vervangen door een afbeelding van de auto of het logo. Maar doet Sony Ericsson dat ook al niet in zijn campagnes?

Ik vraag mij altijd af of wat hier nu aan de hand is. Kan iemand dat mij uitleggen? Is het wat met een mooi woord synchroniteit heet, namelijk het feit dat een idee op meerdere plekken tegelijkertijd wordt bedacht en uitgevoerd?

Is het luiheid van bureaus om te checken of een idee al door een ander merk wordt gebruikt? Wordt er bewust een creatief idee gekopieerd? Of is het normaal dat verschillende merken (in verschillende categorieën) hetzelfde concept hanteren?

Als ik brand manager was dan zou ik er in ieder geval geen genoegen mee nemen dat het duurbetaalde creatief concept ook door een ander merk wordt
gehanteerd.

Michel Jansen van HighValue