Een kapitein heeft een roerganger en raakt zelf het roer niet aan. Dat is ook de bedoeling. De kapitein moet zich bezig houden met het grotere geheel, moet zorgen dat de juiste koers wordt uitgestippeld. Voor iemand met de eindverantwoordelijkheid voor een beursgenoteerd bedrijf valt met twitteren, bloggen of een actieve timeline op Facebook niets te winnen.
De ceo van een bedrijf met een AEX-notering mag publiekelijk niets zeggen dat werkelijk de moeite waard is en een mening ergens over hebben mag al helemaal niet. Dus eindig je met nietszeggende, loze marketingpraat of onschuldige privé-berichten. Het bedrijf kan alleen maar in problemen komen met een ceo op Twitter. Vanwege de beursnotering kan er niets worden gezegd over het bedrijf. Met opinie maak je alleen maar vijanden en privé-sores willen aandeelhouders, klanten en personeel al helemaal niet weten.
Vorige maand schreef de Volkskrant dat geen ceo van een bedrijf in de AEX (behalve voorheen Camiel Eurlings) actief twittert of zichtbaar is op de sociale media. De Nederlandse ‘social media community’ buitelde online over elkaar heen, om te roepen dat dit toch helemaal niet kon en niet van deze tijd was, maar het lijkt mij juist een prima en qua reputatie vooral veilige situatie.
Een leider is verantwoordelijk voor het verhaal van de organisatie, de koers. Een ceo moet ervoor zorgen dat binnen de organisatie iedereen zich vrij voelt om zich te uiten (intern en extern) en dat het voor alle mensen die aan de organisatie zijn verbonden 100 procent duidelijk is waar de organisatie voor staat; wat het verhaal van het bedrijf is.
Binnen dat klimaat waarin iedereen zich kan uiten én waarin helder is waar de organisatie voor staat, zijn sociale media bijzonder belangrijk. Vertel maar wat je meemaakt, laat weten wat je vindt, toon waarmee je bezig bent, maar de ceo babbelt niet mee!
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!