Zijn artikel had de titel ‘No logo? Kopieer er een van vroeger’. Chris had op Reddit gelezen dat er opmerkelijke overeenkomsten zijn tussen de logo’s van bekende merken en reeds bestaande logo’s uit de jaren ‘70 en ‘80. Zoals de overeenkomst tussen de logo’s van Beats van Dr. Dre en dat van de stad Brühl uit 1971. Of dat van Airbnb en Azuma Drive uit 1975.
Banaal
Eveleens is promovendus aan het Copernicus Institute of Sustainable Development van de Universiteit van Utrecht. Volgens de site van de UU houdt zich bezig met onderzoek op het gebied van ‘sustainable entrepreneurship, start-up support, technological innovation systems and energy transitions’. Maar hij houdt zich blijkbaar ook bezig met advies op het gebied van logo-ontwerp, branding en organisatie-identiteit. En hij begint zijn stukje met een advies over naamgeving, maar dat is te banaal om hier te herhalen. Lees het zelf op de site van het FD.
Hij eindigt zijn verhaal met de constatering dat er genoeg designboeken zijn waar logo’s in staan die je kunt nemen. ‘En omdat de meeste oorspronkelijke eigenaren van deze logo’s niet meer bestaan, is de kans dat je aangeklaagd wordt niet zo groot. Controleer wel even of een andere start-up je niet is voorgegaan.’
Is het een grap?
Ik heb het artikel zo’n tien keer nagelezen. Is het een grap? Een parodie? Lees ik een cynische ondertoon? Maar ik kan het niet ontdekken. Dan rest de conclusie dat het een bijzonder dubieus, maar ook verschrikkelijk slecht advies is.
Een zeer dubieus advies
Dubieus omdat het alle perken van fatsoen te buiten gaat. Het logo van een ander pik je niet zomaar. Je zou je niet per se iets aan moeten trekken van de kans om aangeklaagd te worden… Je zou het fatsoen moeten hebben om van het logo van een ander af te blijven. Of, als je het logo heel graag wilt gebruiken, zou je toestemming moeten vragen aan de eigenaar ervan. Daar zijn ook wettelijke spelregels voor Chris, vastgelegd in de wet op het auteursrecht.
Buitengewoon slecht advies
Buiten dat is het natuurlijk een ronduit slecht advies. Als je een startup hebt en je gelooft in je product of je dienst, je investeert er in, je bent een bedrijf aan het bouwen, dan moet je serieus omgaan met je organisatie-identiteit en alle onderdelen ervan. Je ontwikkelt een visuele identiteit die klopt met je missie, je visie, je kernwaarden, je strategie… Je ontwikkelt vorm die je positionering ondersteunt, die je product of dienst eigen en herkenbaar maakt, die je helpt te communiceren in een competitieve markt. Met een beetje goede wil ben je in staat om met alle activiteiten die je onderneemt merkvoorkeur te creëren voor jouw merk, jouw product, dienst of organisatie.
De kost gaat voor de baat uit
Dat is een traject dat je serieus moet nemen. Het vormgeven van de visuele identiteit helpt bij het maken van keuzes die je organisatie verder helpen. Het proces is misschien nog wel belangrijker dan de exacte uitkomst in de vorm van een specifieke naam of logo. Dat is waar ‘die dure’ ontwerpbureaus waarde toevoegen, Chris. Dat is ook waarom zij een grotere investering vragen dan een online platform waar je voor een habbekrats logo’s kunt bestellen en waarom het óók verstandig is geen logo uit een boek te kopiëren. Omdat zij je kunnen helpen je startup écht onderscheidend in de markt te zetten.
En en passant helpen ze je dan ook nog voorkomen dat je in allerlei juridische procedures over bijvoorbeeld auteursrechten belandt.
Illustratie: Cyprian Koscielniak
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!