Ik ben een schimmellady! Nou en?

Mijn vrouw is arts. Gelukkig maar. Die glamourhut in het Gooi betaalt zich niet vanzelf en een reclamemakerssalarisje anno 2013 is niet meer dan een dikke druppel op de gloeiende hypotheekplaat.

Helaas hebben we niet meer de rechten op de originele afbeelding
adformatie

Enfin, vorige week zondag was er een nieuwjaarsborrel van haar huisartsengroep. En ik mocht mee. De voorzitter, een vrouw, nam het woord: “Van de twaalf huisartsen in de groep was er vijf jaar geleden geeneen een dame. Nu zijn dat er zes”. En inderdaad. Naast wat vrolijk drinkende kerels, de meeste met grijs haar, zag ik alleen maar leuke jonge meiden om me heen. De een nog slimmer en ambitieuzer dan de ander.
Ja ja, vrouwen zijn aan een gestage opmars bezig. Niet alleen zijn er steeds meer vrouwelijke artsen, er zijn ook steeds meer damesadvocaten, ladyrechters en geweldige vrouwelijke kamerleden. Hoi Renske! Binnenkort zelfs bij de SGP. De baas van FHV/BBDO is een vrouw. Onze Minister van Defensie is vrouw. Onze Eurocommissaris heet Neelie en de Koningin is gelukkig ook nog steeds een vrouw. En haar opvolger is geen verbetering, dat ziet een kind.

Maar die zegetocht van sterke dames. zie je niet terug in de reclame. Sterker nog daar gaat de vrouw er qua imago alleen maar op achteruit.
Vroeger waren vrouwen in de reclame misschien soms een beetje dom aan het klunzen met een stofzuiger ofzo, maar ze waren vaak wel lekker. Als lustobject op een Camaromotorkap, bloot huppelend door de PSP weide of als stoer meisje in de melkreclame. Kom daar tegenwoordig maar eens om.

In de reclameblokken van vandaag worden vrouwen niet als normale mensen neergezet, maar steeds vaker als broekpissende, stinkende, schimmelende, kirrende, krijsende en vooral domme wezens.
Rimpelige oude meisjes die vol verwachting dikke lagen werkeloze witte prut op hun gezicht smeren, snotterende doelgroepgrietjes, jankend om GTST met hun dinnetjes op de bank. Vrouwen die stinken als ze ongesteld zijn en beter niet te dicht bij anderen kunnen staan. Vrouwen die als een waanzinnige lopen te krijsen om een schoenendoos. Vrouwen die het rete OK vinden dat ze een luier dragen -Dragen mannen geen luiers Tena en Medi Call? Moet je ns op de prostaatpoli kijken- Serieuze actrices die eindeloze reeksen Kruidvatreclames volkirren als bakvissen van veertien. En, the absolute horror, vrouwen die schaameloos naar hun geslachtsdelen wijzen omdat ze een beetje schimmelen down under. Ik ben een schimmellady. Nou en?
Natuurlijk moet het kunnen, Canesten. En natuurlijk gun ik ook de trotse ongestelde vrouw een podium. Maar het is alleen allemaal zo eenzijdig! Wanneer is een vrouw weer een keer de baas in de reclame, de heer in het verkeer? Wanneer is ze een keer gewoon een toppertje in plaats dat iets dat lekt?

Op twitter heb ik een rondvraag gedaan, met 12350 volgers ben ik mn eigen marktonderzoeksbureau. De vraag was of iemand een televisiereclame weet waarin een vrouw als normaal, weldenkend wezen wordt behandeld. Het bleef angstig stil. Uiteindelijk was er maar één winnaar. De enige normale vrouw in de recente reclamehistorie is Cora van Mora. Sterk, leuk, grappig en slim. Het kan dus wel! En eigenlijk zou Bart Kuiper daarvoor de Opzij Literatuurprijs moeten winnen.

Plaats als eerste een reactie

Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!

Word lid van Adformatie → Login →
Advertentie