Premium

Mediarel tussen UMC Utrecht en Zembla sleept zich voort

Interview met Eric Trinthamer, het hoofd Communicatie die Zembla-journalist Ton van der Ham liet verwijderen.

Het UMC Utrecht wilde met een bijzondere bijeenkomst in april laten zien dat ‘transparantie en lerend vermogen centraal komen te staan in handelen en communicatie van UMC Utrecht’, aldus het hoofd Communicatie Eric Trinthamer destijds tegen AdformatieIn de lezing gingen artsen en patiënte Adrienne Cullen in op de dramatische gevolgen van een medische misser die leidde tot een terminale ziekte voor Cullen.

Toch is transparantie niet het beeld dat blijft hangen, nu een maand later. Zembla-verslaggever Ton van der Ham werd uit het UMC verwijderd en kreeg een aangifte wegens huisvredebreuk aan zijn broek. Hij mag, zo bleek gisteren, bovendien een jaar lang het UMC Utrecht niet meer binnen komen. Daarmee escaleert de toch al moeizame verhouding tussen Zembla en het UMC Utrecht. We vroegen Eric Trinthamer waarom het uit de hand is gelopen.

JM: De bijeenkomst was bedoeld om transparant te zijn, maar het gaat nu al weken over een verslaggever die het ziekenhuis uit is gezet. Hoe heeft het zover kunnen komen?
ET:

‘Dat had ik liever anders gezien, en het had ook anders gekund. Die lezing heeft niets van doen met de reden waarom Ton van der Ham de toegang ontzegd is. Dat is een het beeld dat nu ontstaat, maar dat is niet terecht.’

JM: Hij kwam langs voor de lezing, mocht die lezing niet in en werd weggestuurd voordat hij de hoofdpersoon van de lezing kon interviewen. Die lezing heeft er toch alles mee te maken?
ET:

‘Nee, dat zijn verschillende dingen. Ton appte mij de woensdag voor de lezing. Ik heb toen gezegd dat er gedurende de gehele bijeenkomst, vanwege de kwetsbaarheid, geen camera’s aanwezig mochten zijn. Die zouden een enorme belemmering vormen voor mensen om hun verhaal te houden.'

JM: Dus geen enkele camera mocht naar binnen?
ET:

‘Dat is  waar Ton zich boos over maakt, NOS, RTL en RTV Utrecht wilden een interview met mevrouw Cullen en een behandelend arts . Dat is voorafgaande aan de lezing ook gebeurd. Ze hebben vervolgens gevraagd wat beelden te mogen schieten ter ondersteuning aan het item. Daar hebben we afspraken over gemaakt, bijvoorbeeld dat zij de arts in kwestie niet herkenbaar in beeld zouden brengen.

'Na 15 minuten hebben zij ook keurig de zaal verlaten. De manier waarop Ton zich vervolgens opstelde vond ik intimiderend en agressief. Hij stond briesend voor mijn neus. Dat is toch geen manier om te vragen: mag ik naar binnen toe? Als hij dat normaal had gevraagd…’

JM: … Dan had je hem naar binnen gelaten?
ET:

‘Nou, als dat gesprek op die manier gelopen was, was er wellicht een heel andere uitkomst geweest. Maar hij heeft zelf de beelden online gezet, waarin je ziet dat hij constant wegloopt bij me als ik een vraag wil beantwoorden. Ik kreeg het gevoel: hij is op zoek naar iets om een relletje te veroorzaken. Ik heb om die reden besloten hem niet toe te laten op de lezing.’

JM: Na de lezing ging het opnieuw mis.
ET:

‘Ja, ik had Van der Ham aangeboden om met mevrouw Cullen een interview te houden na de bijeenkomst. Ik hoorde toen van de beveiliging dat hij met een camera door de gang liep en mensen aan het filmen is. Iedere journalist moet weten dat een ziekenhuis een plaats is waar kwetsbare mensen rondlopen die niet ongevraagd in beeld gebracht willen worden.’

JM: Van der Ham ontkent dat hij heeft staan filmen.
ET:

‘Natuurlijk ontkent hij dat. Maar zijn collega Norbert Reintjens heeft in de media gezegd: “Die beelden zouden we toch niet gebruiken”. Er is dus wel degelijk gefilmd. En dan moet een patiënt of medewerker die daar loopt maar weten of de beelden wel of niet worden gebruikt. Daarom hebben we ook regels, en als je die overtreedt loop je het risico verwijderd te worden.'

(Reintjens zegt dat Van der Ham toestemming had om te filmen op de plek waar hij stond, daar komen ook de beelden met Trinthamer vandaan. In NRC zegt hij dat beelden van omstanders die onverhoeds toch in beeld kwamen ''natuurlijk niet uitgezonden worden".)

JM: Je zei tegen Van der Ham dat je hem niet vertrouwde, noemde dat 'een emotie'. Daar werd op sociale media nogal schamper op gereageerd. Zo’n gevoel, het klinkt nogal vaag om iemand te weigeren.
ET:

‘Ja, maar die mensen waren er niet ter plaatse. Ik stond een paar minuten voor een gevoelige bijeenkomst en  heb een iemand voor me van wie ik niet weet wat hij later gaat doen. Dat heeft met houding en gedrag te maken. Ook dat hij direct met een camera op mij gericht staat; ik vind dat onprettig, intimiderend.’

JM: Van der Ham mag nu een jaar het ziekenhuis niet in. Waarom?
ET:

'Dit is een landelijke maatregel en niet tegen Van der Ham gericht. Als iemand zich niet gepast gedraagt in een ziekenhuis, dan kan dit worden besloten. Het heeft niets met zijn beroep te maken.'

JM: Wie heeft de aanvraag ondertekend?
ET:

‘Beveiliging.’

JM: Naar ik aanneem was jij daar als hoofd communicatie bij betrokken.
ET:

‘Ja, maar de afdeling beveiliging heeft het ondertekend. Dat kun je zien op de beelden die Van der Ham online heeft gezet.’

premium

Word lid van Adformatie

Om dit artikel te kunnen lezen, moet je lid zijn van Adformatie. 15.000 vakgenoten gingen jou al voor! Meld je ook aan met een persoonlijk of teamabonnement.

Ja, ik wil een persoonlijk abonnement Ja, ik wil een teamabonnement
Advertentie