Er is hier al veel (maar nog steeds te weinig) over gediscussieerd; de scheiding tussen commercie en redactie. De opkomst van gratis dagbladen zou in de ogen van sommigen ervoor zorgen dat die grens te snel, te dun wordt. Ik probeer dan wel eens aan te dragen dat er ook bij betaalde dagbladen vaak genoeg dingen gebeuren waarvan ik denk: “Hmm, zou de salesafdeling een telefoontje hebben gepleegd met de redactievloer?” Toen ik dit laatst zei, werd mij met klem verzocht om het voorbeeld meteen te melden als ik het tegenkwam. Dit kwam al in de buurt (de foto-advertentie van Cup a Soup lijkt bijna redactioneel, zeker gezien umfeld). Maar zojuist zag ik een sterker voorbeeld. Pak de Telegraaf van vandaag er maar even bij.
Er is een nieuw boek uit over afgelopen voetbalseizoen: Goal. Wil ik best hebben maar dat terzijde. Is dat boek nieuws? Er komen wel zo’n 10 jaaroverzichten uit van het voetbalseizoen en deze boeken halen meestel niet eens de recensie –of mediapagina’s van de kranten. Als je dan deze foto en dit artikel bij binnenlands nieuws ziet staan dan denk je bij jezelf; waar komt dit nu vandaan? En waarom in godsnaam zo’n snel en geforceerd tussendoor gemaakte foto op Schiphol? Dat kan toeval zijn (fotograaf loopt op Schiphol, ziet Rafael bladeren, maakt babbeltje met Rafael, kliekje, klaar), of er is meer aan de hand.
Je bladert een paar pagina’s verder in de Telegraaf, en dan snap je het. Daar staat deze paginagrote advertentie. Of ik deze schijn van afhankelijkheid ‘erg’ vind? Ach, we hadden Sylvie en Rafael al een tijdje niet in de krant gezien...
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!