Het zal duidelijk zijn dat de werkgelegenheid er in de reclame er de afgelopen jaren niet op vooruit is gegaan. Er zijn diverse jaren aan te wijzen die in een diagram een scherpe knik naar beneden zullen laten zien: 2001, 2008, 2010… maar zeker weten doen we dat niet. De werkgelegenheid in de reclame wordt niet nauwkeurig bijgehouden, we zullen het met ons gezonde verstand moeten doen. En iets zegt me, dat we het daarmee wel zullen redden.
Want wie zijn ogen de kost geeft ziet dat de werkgelegenheid in de reclame afgenomen moet zijn. Bureaus van 120 man of meer zien we niet meer. Wanneer je er 80 hebt ben je al een uitschieter. Bij menige voordeurbel zien we nu meerdere naambordjes. De reclame heeft een jasje uitgedaan.
De vraag is: waar zijn al die mensen die overtollig waren gebleven? Velen zochten hun heil in een niet-verkozen freelance bestaan, om te ontdekken dat dat niet bij hen paste. Het gemis aan collega's en de plicht te acquireren (in een overvolle aanbodsmarkt!) heeft velen vroegtijdig de markt uitgedrukt. Want vroeger of later zijn de reserves op en moet er geld op tafel komen, waar dan ook vandaan. En is het niet in de reclame, dan moet het maar in een heel andere branche.
Is dat erg? Ik denk van niet. Ik hoop op een darwinistisch effect, wat zoveel wil zeggen dat wie zich goed kan aanpassen werk heeft (vast, of freelance) en wie dat niet of minder goed kan, ten onder gaat. Hieruit volgt dan automatisch dat de reclame als geheel aan kwaliteit gewonnen zou moeten hebben.
Het dorre hout is gekapt, het bed is opgeschud, fris en versterkt kunnen we er weer tegenaan.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!