Coronacommunicatie: groep A (geen centje pijn) vergeet groep B (raakt alles kwijt)

Er wordt weggekeken van de schade die zelfstandigen en kleine mkb'ers lijden door de maatregelen.

Door Aart Lensink

De groep coronabeleidsmarkers en coronacommunicatie-experts zit in groep A. Lekker bezig met een crisis managen, maar verder niets aan de hand. Zij beslissen over groep B en tonen veel te weinig empathie. Dat had al lang anders gekund.

Al vrij snel tijdens de coronacrisis was duidelijk dat de samenleving in twee groepen uiteen zou vallen. In die eerste fase dachten we dat die twee groepen langs gezondheidslijnen konden worden ingedeeld. Wie zou ziek worden? En wie bleef gezond? Maar nadat al heel snel duidelijk werd dat die scheidslijnen kraakhelder waren, werd een andere tweedeling zichtbaar. Alleen wordt deze tweedeling bij voorkeur genegeerd door de coronabeleidsmarkers en corona-experts.

Wie zijn die twee groepen? Groep A: de mensen die geen centje pijn lijden. Wie voor de overheid werkt of een vaste baan heeft bij bedrijven die nauwelijks hinder ondervinden, kun je het nauwelijks kwalijk nemen. Je kijkt de persconferentie. Je denkt: de experts zullen het wel weten. Je checkt je spaarrekening, die voller en voller raakt (er is namelijk voor tientallen miljarden euro’s bijgespaard, maar niet door groep B)

Groep B: de ondernemers die veel, soms alles inleveren. Aan de bedelstaf raken. De groep die ondanks goedbedoelde steunmaatregelen naar politici moet luisteren die geen van allen uit ervaring weten hoe het is om een onderneming te runnen en risico te lopen.

Jeugdjournaal-toontje persconferenties

‘We doen het samen’ was het beroemdste zinnetje uit fase 1 van de coronacampagne van de overheid. Toen al een tikje bezijden de waarheid. Maar om een jaar later nog steeds het samen-mantra van stal te halen, getuigt vooral van een gebrek aan feitenkennis en een gebrek aan empathie met de mensen die diep in de ellende zitten vanwege het coronabeleid.

Velen uit groep A vinden de mensen uit groep B vooral klagers. Coronacommunicatie voedt dat gevoel. Het Jeugdjournaal-toontje op de persconferenties. De grote, succesvolle bedrijven die het hebben over die mooie nieuwe wereld die komt. De overheidsdienaren die zich ergeren aan bedrijven die proberen een klein beetje van de geleden schade goed te maken.

(tekst loopt door hieronder)

Coronacommunicatie, een webinar en clubhouse 

Deze week op Adformatie verschillende columns over coronacommunicatie. Dit is een aanloop naar het webinar ‘Communiceren in coronatijd’ van aanstaande maandag 15 maart. Dit bestaat uit twee delen, een va 13-14 en een van 15-16 uur. Het is een co-productie van het Nationaal Kernteam Crisiscommunicatie, Logeion, de Academie voor Overheidscommunicatie, Adformatie en de Vereniging van Nederlandse Gemeenten. Aansluitend houdt Adformatie een napraatsessie via een Clubhouse. Aanmelden voor het webinar kan hier 

Eendimensionale wegkijkers

Over nevenschade is inmiddels wel veel gezegd en geschreven. Gezondheidsschade, ontwikkelingsschade bij kinderen. Maar schade bij kleine zelfstandigen en mkb’ers, daar wordt nog te veel van weggekeken. Sterker, bedrijven zijn lastig. Ze ‘zeuren’. Ze ‘klagen’. Ze ‘lappen de regels aan hun laars’.

Waar coronacommunicatie in mijn beleving te veel de fout is ingegaan, is in de eendimensionale aanpak. Miljoenen zijn gestoken in het communiceren van besmettingsaantallen, R-waardes, ziekenhuisopnames. Elke dag weer. Nieuwe varianten worden geïntroduceerd als grote killers. Tweede en derde golven. De coronacommunicatie-professionals weten van wanten als het gaat om het verspreiden van angst.

Eendimensionale experts hebben ontzettend veel ruimte gekregen om binnen en steeds vaker buiten hun expertise soms een goede inschatting te maken, maar minstens zo vaak totaal de plank mis te slaan.

Vertroebeld zicht

Ondernemersleed? Het was, is en blijft een bijzaak. Ondernemers zijn totaal niet politiek vertegenwoordigd of georganiseerd. Kijk naar de samenstelling van de Tweede Kamer. Een heel klein handjevol Kamerleden heeft ooit, vaak kortstondig, in een bedrijf gewerkt. De rest? Ngo- en ambtelijke loopbanen. Niets mis mee, maar het vertroebelt het zicht op wie er naast de patiënten (waar heel veel aandacht voor was en is) het meest hebben geleden en nog altijd lijden.

Coronacommunicatie-experts horen bij groep A in de samenleving. Het is ze van harte gegund. Maar het is tijd voor echte aandacht voor groep B.

Plaats als eerste een reactie

Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!

Word lid van Adformatie → Login →
Advertentie