De toenemende transparantie op de markt en de groeiende mogelijkheden producten tot ‘op het bot’ met elkaar te kunnen vergelijken maken dat een consument steeds beter in staat is zijn keuze te maken. GfK onderzocht het financiële huishouden van de Nederlandse consument en de cijfers staan deze maand in het Tijdschrift voor Marketing.
Een gemiddeld huishouden in Nederland heeft 16,7 financiële producten in portefeuille bestaande uit 9,8 verzekeringen en 6,9 bancaire producten (inclusief beleggen). De jaarlijkse verplichtingen voor deze portefeuille, de premiedruk, bedragen 2.450 euro. Uitgaande van circa zeven miljoen huishoudens betekent dit dat de particuliere markt van financiële diensten in Nederland een totale omvang heeft van een slordige 120 miljoen financiële producten met een totale jaarlijkse vaste premiestroom van 17.150 miljoen euro.
De concurrentie binnen de financiële portefeuille is hevig. Niet alleen onder aanbieders maar ook tussen de verschillende distributiekanalen. Een doorsnee huishouden doet zaken met zeven verschillende maatschappijen. De consument kan gebruik maken van verschillende distributiekanalen. Bancaire producten zoals betaal- en spaarrekeningen worden meestal afgesloten aan de balie van de bank, rechtstreeks of via internet. De belangrijkste distributiekanalen voor verzekeringsproducten zijn de assurantietussenpersoon (ATP), de bank, rechtstreeks (direct writers) en de werkgever.
Een huishouden maakt gemiddeld gebruik van 2,5 distributiekanaal voor het afsluiten van de schade- en levenportefeuille. Zo’n 550.000 huishoudens in Nederland zijn 100 procent trouw aan hun distributiekanaal (eenderde hiervan aan de ATP en tweederde aan het distributiekanaal ‘rechtstreeks’). Dit betekent dat ruim 90 procent zaken doet via meer dan één distributiekanaal. Bijna 900.000 huishoudens maken voor de leven- en schadeportefeuille gebruik van alle vier de genoemde distributiekanalen.
De markt voor schade- en levensverzekeringen is erg dynamisch. Na door een klein dal te zijn gegaan in de eerste helft van de jaren ’90 heeft het distributiekanaal ‘assurantietussenpersoon’ een stabiele en sterke positie veroverd in de levenmarkt. Dit geldt zowel voor de penetratie bij huishoudens in Nederland als voor het productieaandeel in aantal levensverzekeringen en in premievolume. De positie van het rechtstreekse kanaal staat in de levenmarkt sterk onder druk. Het distributiekanaal ‘bank’ profiteert hiervan en vertoont over de jaren heen een gestage groei. De schademarkt toont een ander beeld. Hier staat het productieaandeel van het assurantietussenpersoon kanaal licht onder druk ten gunste van het distributiekanaal ‘bank’. Van de drie geanalyseerde distributiekanalen is de bank bezig met een stevige opmars. De toenemende bereikbaarheid van de bank door laagdrempelige instore shops in supermarkten draagt daar aan bij. De positie van de assurantietussenpersoon komt hiermee niet direct in het geding, maar de direct writers zullen alle zeilen bij moeten zetten om de neerwaartse lijn in met name de levenmarkt om te buigen.
De cijfers geven een beeld over de situatie op de totale markt in Nederland per 1 januari 2000 zoals gemeten met het TOF-instrument. Dit instrument geeft periodiek een gedetailleerd en betrouwbaar beeld van de financiële markt in Nederland. Bij elke TOF-meting worden de gegevens van ruim 70.000 financiële producten vastgelegd van bijna 10.000 personen, behorend tot 4.000 huishoudens in Nederland.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!