Teije Brandsma (1970) was ruim tien jaar voor Newsweek en als Telegraaf-correspondent werkzaam in Afrika en het Midden-Oosten. Nadat hij begin 2012 terugkwam in Nederland besloot hij, na het maken van een film en een tijdje op een deelredactie van De Telegraaf te hebben gewerkt, de overstap te maken naar de non-profit wereld.
Supergespecialiseerd
‘Ik wil non-profits en goede doelen helpen verder te professionaliseren met hun communicatie, via free publicity’, zegt Brandsma. ‘Ik geloof in specialismen. En dit is supergespecialiseerd: één instrument uit het arsenaal van de marketeer ingezet voor één soort organisatie.
‘Het doel van Aid Publicity is de meest geavanceerde communicatietechnieken aanwenden om organisaties die niet alleen voor zichzelf of hun aandeelhouders bezig zijn, sterker en succesvoller te maken.'
Inmiddels werkt Brandsma voor onder meer Humanitas Nederland en de Delta Lloyd Foundation.
Enkele vragen aan Brandsma:
Wat doe je inmiddels voor Humanitas Nederland en de Delta Lloyd Foundation?
Brandsma: ‘Humanitas Nederland vroeg me een paar weken geleden binnen een van hun zes hoofdactiviteiten nieuws te vinden. Ik vond het, beschreef het, en verstuurde het als persbericht naar mijn netwerk in de landelijke media.
‘Uiteindelijk kwam het de twee daaropvolgende dagen op 101 plaatsen terug in de media, van het AD via Radio 1 tot het ANP. Het verhaal ging over ouderen die het financiële overzicht verliezen. Er bleek een prachtige "nieuwskapstok" te bestaan en zo werd het ook voor journalisten interessant.
‘Niemand binnen Humanitas had dit nieuws gezien. Er liggen legio van dergelijke parels onder het zand in de wereld van de non-profits.
‘Delta Lloyd Foundation vroeg me een serie verhalen te schrijven over de manier waarop de onderlinge collegiale relatie verbetert als collega’s met elkaar vrijwilligerswerk doen.
‘Deze vijfdelige serie werd geplaatst op hun interne corporate nieuwsnet. Het draagvlak voor vrijwilligerswerk binnen deze corporate omgeving werd er groter door.'
Wat is je verdienmodel?
‘Mijn klanten zijn non-profits, zij betalen mij. Ik hanteer een dagprijs of een strippenkaartmodel. Dit laatste prefereer ik, omdat het bekender maken van een merk/organisatie een zaak van middellange adem is.
‘Organisaties blijken dit ook te willen betalen; ze zien dat je met “earned media” veel sneller bekendheid genereert dan met “paid” of “owned media”.
Hoeveel non-profits wil je gaan helpen op deze manier?
‘De mooiste combi zou zijn: een of twee organisaties die zich bezighouden met welzijn, een andere die zich richt op natuur, een op ontwikkelingssamenwerking of noodhulp en een op gezondheid.
‘Ik ben redelijk kritisch welke klanten ik aanneem; niet voor iedere organisatie is het mogelijk structureel nieuws ,uit te zetten'. Het is makkelijk voor organisaties die in Nederland hun goede werk doen. En moeilijker voor Nederlandse organisaties die in het buitenland werken.
‘De bottomline is: ik zet me alleen maar in voor organisaties die de wereld werkelijk een stuk mooier maken.’
