Schoolpleinvrees

Facebook legt het in de VS bij de jonge doelgroep af tegen Tumblr, Google bouwt een sociale laag over haar diensten en noemt het Google+ terwijl Facebook haar search uitbreidt in haar eigen sociale context, Pinterest is nog maar net geland of Wishly.com verschijnt al op de radar. Schoolpleinen. Sociale Media zijn schoolpleinen en merken lijken niet te weten hoe hard ze van plein naar plein moeten rennen om aan al hun kennissen te laten zien dat ze er nog steeds bijhoren.

Helaas hebben we niet meer de rechten op de originele afbeelding
adformatie

We zien veel merken consistent hun breed gedragen en herkenbare boodschappen in perfect op de platformen afgestemde communicatie verpakken, en daar ook uitstrooien. Een scherpe grap op Facebook een mooie foto op instagram een live concert via YouTube en een ticket actie op twitter. Hoe doen ze dat toch? En vooral... Waarom doen ze dat toch?

Ging social media niet om de dialoog? Hadden we niet afgesproken dat "zenden" bij web 1.0 hoorde en was er niet iets als een 2.0 met een tweerichtingsverkeer erin? Dat is er wel, en we vragen toch ook om een reactie?! En we luisteren toch als mensen vragen stellen? En we reageren toch op alle kritische zaken?

Ja, ja dat is ook wel zo. Maar als we toch even heel eerlijk zijn tegen onszelf, en elkaar... Dan komt er op Facebook toch vaak genoeg 'content om de content' voorbij? En zien we op YouTube vaak 'net-geen-TVCs'? En zijn de reacties op twitter vaak niet alleen adequaat, 'volgens-protocol', omdat er anders nog meer zichtbare negativiteit ontstaat? Dialoog... Voelen de meeste Facebookpagina's niet verdacht veel aan als huis-aan-huis-bladen met slechtgespeld keukentafelcommentaar van de lezer eronder? Soms lijkt er totaal niet nagedacht. “Bezint eer ge begint”. Een beetje schoolpleinvrees is volgens mij heel gezond. Maak duidelijke keuzes in plaats van het claimen van iedere sociale URL om die vervolgens te vullen met content om de content.

Onlangs hebben we een aantal digitale campagnes getest op een jeugdige focusgroep. Opvallend was dat het noemen van Facebook vaak direct een negatieve associatie opriep bij de respondenten. Toen tijdens hetzelfde onderzoek gevraagd werd wat mensen zoal delen binnen social media in het algemeen en facebook in het bijzonder, bleek dat dit vooral de dingen zijn, die zij doen. De dingen die zij doen. Dus deze mensen delen ervaringen. En dat is misschien ook logisch, een ervaring zegt iets over jezelf en belangrijker nog: een ervaring is de kiem van een verhaal.

Volgens mij moeten we daarom ook weg van de korte termijn grappen en grollen op onze sociale kanalen en weer dingen gaan doen! Laten we met z’n allen op zoek gaan naar aanleidingen om samen met anderen nieuwe ervaringen te veroorzaken. Ervaringen in real-life! Huur de zaal voor het feestje, maar laat je bezoekers de boel leuk maken. Documenteer deze ervaringen vervolgens als verhalen binnen social media. Gewoon, zodat andere mensen die het niet ervaren hebben, wel weten wat ze gemist hebben...!

De handsome poets zongen het al: Let's start a fire!

Plaats als eerste een reactie

Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!

Word lid van Adformatie → Login →
Advertentie